آنکه او را از مردهگان برخیزانید تا آنکه بعد از آن فساد که من وں بسوي نه نماید رو بشما خواهم داد حقوق ثابته داود را (٣٥) و باین مضمون در مقام دیگر میگوید که تو برگزیده خود را نخواهی گذاشت که فساد را به بیند (۳۶) زیرا که داود در طبقه خود مشیّت خدا را اطاعت فرمود و مرد و به پدران خود ملحق شد و دید فساد را (۳۷) و اما آن کس را که خدا برخیزانید فساد را ندید * (۳۸) پس اي برادران معلوم باد شما را که بوساطت این کس بشما به آمرزش گناهان خبر داده ميشود (۳۹) و هر چیز را که در شریعت موسي شما از آن نتوانستید عادل شمرده شد بوساطت این شخص هر کس که ایمان آورد عادل شمرده خواهد گردید (۴۰) پس احتیاط کنید که مبادا آنچه در کتب پیغمبران مرقوم است بر شما واقع شود (۱۴۱) که ملاحظه ވ وو و W نمائيد اي تحقیر کننده گان و تعجب نمائید و نابود شوید زیرا که من در ایام شما کاری میکنم که شما باور نه نمائید هرگاه آنرا کسي از براي شما روايت نماید * (0) چون یهودیان از مجمع بیرون رفتند قبائل از ایشان سئوال نمودند که این کلام در سبت دیگر نیز بآنها گفته شود (۴۳) و چون از مجمع برخاستند بسياري از یهودیان و یهودیان جدید بعقب پولس و برناباس رفتند و آنها با ایشان تکلم نموده آنها را پند میدادند که در توفیق خدا ثابت آمدند که کلا قدم باشند (۹۴) و در سبت دیگر قریب بتمام شهر جمع كلام خدارا استماع نمایند (۴۵) چون یهودیان طوائف را ملاحظه نمودند پر از حسد گردیده اقوالِ پولس را مخالفت کردند و بمخالفت ناسزا میگفتند (۶) و پولس و برناباس با جرأت گفتند که واجب بود که کلام خدا نخستین بشما القا شود لیکن چون شما آنرا دور میکنید و حکم مینمائید بر خود که شایسته حیات ابدي نيستيد الحال بسوي قبائل میگردیم (۴۷) زیرا که خداوند بهمین طور ما را فرمود که من تورا مقرر کردم که نور قبائل شوي و تا به اقصاي زمين سبب نجات گردي * (۴۸) و قبائل از شنیدن این سخنان مسرور شده کلام خدا را تحسین کردند و چندي که مستعد حيات جاوید شده بودند ایمان آوردند (۴۹) و در تماميء آن مملكت كلام خداوند جاري شد (٥٠) و یهودیان زنان خداپرست متشخص و بزرگان شهر را ترغیب نوں نموده ایشان را بمعارضه با پولس و برناباس بر انگیخنند و آنها را از سرحدات خود بیرون راندند (٥١) ایشان خاك پايهاي خود را بر ایشان تکانیده به ایقونیون در آمدند (۵۲) و شاگردان پر از سرور و روح القدس بودند باب چهاردهم مشتمل بر بیست و هشت آیه) و جميع * (۱) و در ایتونیون چنین اتفاق افتاد که آنها بمجمع یهودیان باتفاق در آمده بنوعي تكلم نمودند که كثيري از يهوديان و یونانیان ایمان آوردند (۲) اما يهودياني که ايمان نمي پذيرفتند دلهاي قبائل را اغوا نموده برانگیختند كه بدي نمايند با برادران (۳) پس مدت مدیدی بدین منوال در آنجا ماندند و بي پروا در حقِ خداوند تکلم مینمودند و او بجهة فضل كلام خود شهادت میداد و بخشید ایشان را اینکه امور عجیبه و غریبه از دست ایشان بظهور رسد (۴) و مردم شهر دو فرقه شده بعضي با يهوديان بودند و بعضي ވ با حواریان (ه) و چون قبائل و یهودیان با بزرگان ایشان هنگامه بر پا نمودند که ایشان را خفیف نموده سنگسار نمایند (1) آنها از این مقدمه آگاه گشته بسوي شهرهاي مرزوبوم لكاونيه بشهر لِسْطِرَه و شهر دربه و اطراف آنها فرار نمودند (۷) و در آنجاها پیوسته آن خبر خوش را رسانیدند * (۸) و بود در لسطره مردي كه پايهاي او ضعيف شده بود و دائم نشسته و از شکم مادرش شل آمده که گاهي راه نرفته بود (1) این کس کلام پولس را خود شنیده و او در وی نگریسته دریافت که در او است ایمان که رستگار شود (۱۰) پس بآواز بلند گفت که بر پایهاي خود راست برخیز پس او از جا جسته روان شد (11) چون طوائف آنچه پولس نمود ملاحظه نمودند بآواز بلند در لغت لَکاوني گفتند که خدایان صورت انسان گرفته بنزد ما پائین آمدند (۱۲) و برنا باس را به مشتري مسمي نمودند و پولس را به عطارد زیرا که او در کلام مقدم بود (۱۳) و چون مشتري پيشواي شهر آنها بود کاهنش گاوهاي نر و شاخ بندها را بدروازه ها آورده با طوائف خواستند که ذبح نمایند (۱۴) چون برناباس و پولس آن دو رسول این را شنیده رختهاي خود را دریده در میان آنها افتاده فریاد می نمودند (۱٥) و گفتند که اي مردان شما چرا چنین مي کنيد ما هم چون شما انسان هستیم و حس داریم و نصیحت مینمائیم شما را که از این راه باطل برگردید بسوي خداي زندهء که آسمان و زمین و دریا و هر آنچه در آنهاست آفرید (11) و او در طبقات سلف را گذاشت همه گيء قبائل را که در طرقِ خویشتن رفتار نمایند (۱۷) و با وجود این خودرا نگذاشت بي شهادت زیرا که احسان مینمود که از آسمان باران بجهة ما میفرستاد و فصول میوه آور ميداد و دلهاي ما را از غذا و خوشنودي مملو مینمود (۱۸) و باین مکالمات طوائف را از ذبح کردن نزد آنها برحمت بسیار منع مینمودند * (۱۱) و يهودي چند از انطاکیه و ايقونیون آمده طوائف را نون و شدند برانگیختند که پولس را سنگسار نموده از شهرش بیرون کشیدند بحيثيتي که مظنه میداشتند که مرده است (۲۰) و چون شاگردان بدور او جمع برخاسته بشهر در آمد * و بامدادان با برناباس بشهر دربه روان شد (۲۱) و در آن شهر مژده میدادند و شاگردان چند حاصل نموده به اسطره و ايقونيون و انطاکیه مراجعت نمودند (۲۲) و دلهاي شاگردان را استوار مي نمودند و پند میدادند که در ایمان مقاومت نمایند و اینکه از مصائب بي شمار سزاوار است که بملكوت خدا داخل شویم (۳۳) و چون کشیشان را بجهة آنها در هر کلیسیا مقرر کرده بودند و دعا و روزه نموده آنهارا بخداوندي که بر او ایمان آورده بودند سپردند (۲۴) و از پسدیه گذشته به پمفولیه آمدند (۲۵) و در به آتلیه آمدند (۲۶) و از آنجا بر دریا به انطاکیه رفتند و به G گفتند برگه کلام را و آنجائي است که براي آن کار که کامل کردند بتوفيق خدا سپرده شدند * (۲۷) چون داخل شدند اهل کلیسیا را طلب نموده بآنچه خدا با ایشان نموده بود خبر دادند و اینکه فتی و اينكه فتح باب ايمان را بجهة قبائل نمود (۲۸) و در آنجا مدت مديدي با شاگردان بسر بردند * باب پانزدهم مشتمل بر چهل و يك آيه بر (۱) تني چند از یهودیه آمده برادران را تعلیم میدادند که هرگاه شما ختنه نه نمائید ممکن نیست که نجات یابید (۲) پس و آئين موسي . چون نزاع و مباحثهء بسياري ميانه پولس و برناباس با آنها واقع شد قرار دادند که پولس و برناباس و تني چند از آنها براي تحقیق این مسئله نزد حواریان و کشیشان که در اورشلیم بودند بروند (۳) اورشلیم بودند بروند (۳) پس کلیسیا ایشان را بدرقه نموده از فينيقي و شومرون گذشتند و برگشتن قبائل را تبیین مینمودند و سرور وافر میدادند بهمه گي برادران (۴) و چون به اورشلیم رسیدند پذیرفتند ایشان را کلیسیا و حواریان و کشیشان و آنها بآنچه خداوند بآنها کرده بود دادند (ه) پس تنی چند از طائفه فریسیان که ایمان آورده بودند خبر ناوت ވ برخاسته گفتند که آنها را باید ختنه نمود و حكماً باید که شریعت موسي را نگاه دارند (1) پس حواریان و کشیشان جمع * آمدند که در این خصوص فكري نمايند (۷) چون مباحثهء بسیار واقع شد پطرس برخاسته گفت اي برادران شما میدانید که از آوان قبل خدا از میانه ما مرا برگزید که قبائل از زبان من كلام مژده را بشنوند و ایمان بیآورند (۸) و خداي عارف القلوب آنها را برهان داده است زآنرو که روح القدس را بآنها داده است چنانچه بما (1) و در میان ما و آنها مطلقا تفاوت نگذاشته است زانرو که دلهاي آنها را بايمان مصفّي نموده است (۱۰) پس حال چرا خدارا تجربه می نمائید که طوقي بر گردن شاگردان گذارید که نه پدران ما و نه ما متحمل توانستیم شد (۱۱) و حال آنکه اعتقاد داریم که بمحض فضلِ خداوند عيسي مسيح نجات خواهیم یافت چنانچه ایشان نیز * (۱۲) و همه گيء گروه خاموش بودند و مي شنيدند از پولس و برناباش که بیان میکردند از عجائب و غرائبی که * خدا در میان قبائل بوساطت آنها بظهور رسانیده بود (۱۳) چون ایشان خاموش شدند یعقوب آغاز سخن نمود که اي برادران بشنوید از من (۱۱۴) کنه شمعون بیان نمود که خدا نخست چه سان توجه فرموده است که بگیرد از قبائل قومي را منسوب باسمش (۱٥) و متفق است بر این کلام پیغمبران چنانچه نگارش یافته است (١٦) که بعد از این برخواهم گردید و مسکن منهدم داود را خواهم ساخت و مكانهاي ويران آن را بنا خواهم کرد و اورا درست خواهم نمود (۱۷) تا که ما بقي مردم و همهء قبائل که اسم من بر آنها خوانده شده است بجویند خداوند را و این است فرمان خداوند که تمامي آن چيزها را بجا مي آورد (۱۸) و از ایام قدیم معروف است خدارا مجموع افعالش (۱۹) پس رأي من اين است که آن کساني را که از میان قبائل بخداوند برگردیده اند زحمت ندهیم (۲۰) مگر آنکه بگوئیم آنها را که از آلوده گيء بتها و زنا و خفه شده و خون بپرهیزند (۲۱) زیرا که موسي از طبقات سلف در هر شهر اشخاصي را دارد که ندا باو میکنند زیرا که هر سبت مي خوانند او را در مجامع (۲۲) آنگاه حواریان و کشیشان و مجموع کلیسیارا ء پسند افتاد که چند نفر را از خود برگزیده با پولس و برناباس به انطاکیه روانه نمايند يعني يهوداه که برسباس ملقب بود و سیلاس را که در میان برادران C مردان مکرم بودند (۲۳) و نوشتند چيزي باين معني بدست ایشان که از حواریان و کشیشان و برادران برادران را که در انطاکیه و شام و قلقیه از قبائل هستند سلام باد (۲۴) و چون شنیدیم که بعضی از قبل ما آمده و بسخنان چند شمارا مشوش و دلهاي شما را مضطرب نموده اند بسبب تأكيد ختنه حفظ شریعت و حال آنکه ما نگفته ایم (۲۵) لهذا مارا کلا پسند افتاد که چند مرد را اختیار نموده با محبوبهاي خود برناباس و پولس بر شما بگماریم (۲۶) این کسانی هستند که جانهاي خود را در راه اسم خديو ما عيسي مسيح و |