و داخل از استخوانهای مرده گان و همه گی نجاسات مملو است (۳۸) شما از مي نیز در ظاهر بمردم عادل نمائید و از ریا و گناه در باطن مملو هستید (٢٩) واي بر حالِ شما اي نویسنده گان و فریسیان ریاکار زانرو که مقبره انبیا را عمارت مینمائید و مدفن عادلارا مزين مي سازید (۳۰) و میگوئید انبیا که اگر در ایام پدران خویش می بودیم یقین که با ایشان در خون مشارکت نمي نمودیم (۳۱) پس خود بر خود گواهی میدهید که فرزند کشنده گان پیغمبران اید (۳۲) پس پیمانه و پدران خود را لبریز کنید (۳۳) اي افعيها و مارزادهها چه سان از عقوبت دوزخ خواهید گريخت (۳۴) و اينك من بجهة این رسولان و حکیمان و نویسندگان چند را نزد شما میفرستم که بعضي را قتل خواهید نمود و بعضي را صلب و بعضي را در مجامع خود تازیانه خواهید زد و از شهر بشهر تعاقب خواهید نمود (۳۵) تا آنکه تمامي خونِ صدیقان که بر زمین ریخته شده است از خون هابیل صدیق تا خونِ زکریاه ابن برحياه که در میان هیگل و قربانگاه كشته بودید بر شما واقع گردد (۳۶) بدرستي که بشما میگویم که جمیع این چیزها بر این طبقه واقع خواهد گشت (۳۷) اي اورشلیم اورشلیم که کشندهم پیغمبران و سنگسار کننده آنان که بتو فرستاده باشي چند بار خواستم که فرزندانِ قورا چنانچه مرغ جوجهاي شده اند مي خود را در زیر بال خود جمع مینماید جمع نمایم و ابا نمودید (۳۸) اينك خانه شما بجهة شما ویران گذاشته میشود (۳۹) زانرو که بشما میگویم که باسم بعد مرا نخواهید دید تا آن زمان که بگوئید مبارک است آنکه من * خداوند می آید . باب بیست و چهارم مشتمل بر پنجاه و يك آيه C (1) پس عيسي از هیکل بیرون آمده روان گردید و شاگردان وي بجهة آنكه عمارت هيكل را بوي نشان دهند پیش آمدند (۲) و عيسي ايشان را فرمود که آیا همهء این چیزها را نمي بينيد بدرستي که بشما راست میگویم که در اینجا هیچ سنگی بر سنگی گذاشته نخواهد شد مگر آنکه انداخته خواهد و چون بر کوه زیتون قرار گرفت شاگردان وي بينهاني نزد وي گردید * (~) آمده گفتند که ما را خبر ده که چه وقت این چیزها واقع خواهد گشت و علامت آمدن تو و انقضاي عالم چیست (۴) عيسي در جواب آنها فرمود که احتیاط نمائید تا هیچ کس شما را نفریبد ((ه) زانرو که بسياري باسم من آمده خواهند گفت که منم مسیح و گروهي را فریب خواهند داد (1) یقین که جنگها و اخبار جنگها را خواهید شنید لیکن احتیاط نمائید که مضطرب نگردید زانرو که وقوع جميع اينها ضروري است اما انجام كار هنوز نزديك نیست (۷) زیرا که طایفه بر طایفه و ملکي بر ملكي خواهند بر خواست و در بعضي جايها قحطها و طاعونها و زلزله ها پدید خواهد گردید (۸) و همه گيء این چیزها ابتداي دردها است (1) آنگاه شما را بمصیبت خوهند سپرد و شما را خواهند گشت و بجهة اسم من همه گیء قبائل شمارا دشمن خواهند داشت (۱۰) و در آن ایام بسیاري لغزش خواهند یافت و يك ديگر را خواهند سپرد و هم دیگر را دشمن خواهند داشت (11) و چندین پیغمبر دروغ گو خروج خواهند نمود و بسیاری را فریب خواهند داد (۱۲) و بجهة افزونيء گناه محبت بسياري افسرده خواهد گشت (۱۳) لیکن آنکه تا بانجام صبر کند ناجي خواهد بود (۱۴) و ندا باین مژده ملکوتي در همه گی اقطار جهان خواهد شد بجهة شهادت بر همه گيء قبائل و آنگاه انجام کار پدید خواهد شد * (١٥) پس چون کراهت قرین ویرانی را که دانیال پیغمبر مذکور نموده است در مکان مقدس ایستاده خواهید دید هر خواننده در یابد (۱۶) آنگاه آنان که در یهودیه مي و باشند بکوه ها بگریزند (۱۷) و آنکه بر بام است پائین نیاید بجهة بر گرفتن چيزي از خانه (۱۸) و آنکه در میان زراعت است برنگردد تا آنکه لباس خویش را بردارد (۱۹) واي بر حال شما آبستنان و شیر دهنده گان در آن ایام (۳۰) و دعا نمائید که فرار شما در زمستان و در روز سبت واقع نشود (۲۱) زیرا که در آن وقت مصیبت عظيمي خواهد بود که از ابتداي عالم تا حال مثل آن واقع نشده است و نخواهد شد (۲۲) و اگر آن روزها کوتاه نمي شد هیچ بشر نجات نمي يافت لیکن بجهة خاطر برگزیده گان آن روزها کوتاه خواهد گردید (۲۳) پس اگر کسي شما را گويد كه اينك مسیح در اینجاست یا در آنجاست باور نه نمائید (۳۲۴) زیرا که مسیحان دروغ و پیغمبران کاذب خواهند برخاست و علامات عظیمه و آیات را چنان ظاهر خواهند ساخت که اگر ممكن بود بر گزیدهگان را نیز اغوا خواهند نمود (٢٥) اينك من شمارا قبل از آن اخبار نمودم (۲۶) پس هرگاه شما را گویند که اینک در صحرا است بیرون مروید یا آنکه در خلوت خانه است باور ننمائید (۲۷) زیرا که چون برق که از مشرق بیرون می آید و تا مغرب ظاهر میگردد آمدن فرزند انسان نیز چنین خواهد بود (۲۸) زانرو که هر جا که مُرداری است کرکسان در آنجا جمع خواهند شد * (۲۹) و بعد از زحمت آن ايام في الفور آفتاب تاريك خواهد گشت ماه نور خود را نخواهد بخشید و ستاره گان از فلک خواهند افتاد و قوتهاي آسمان متزلزل خواهد شد (۳۰) و در آن وقت علامت فرزند فلك ظاهر خواهد گردید و آنگاه جميع طوائف زمين سينه زني خواهند نمود و خواهند دید فرزندِ انسانرا بر ابرهاي آسمان که آید با صورة انسان بر مي قدرت و جلال عظیم (۳۱) و فرشتهاي خود را خواهد فرستاد با بلند آواز و آنها برگزیده گانش را جمع خواهند نمود از اطراف اربعه از اقصاي فلك بطرف دیگر * (۳۲) پس مثلي از درخت انجیر فرا گیرید که چون شاخ آن هنوز نازک است و برگ می آرد فصل تابستانرا نزديك میدانید تا (۳۳) همچنین چون است بلکه بر در است (۳۴) بدرستي که بشما میگویم که تا جميع این چیزها کامل نگردد این طبقه منقرض نخواهد گشت (۳۵) و هرآینه آسمان شما تمامی این چیزها را مشاهده نمائید بدانید که نزديك * و زمین زائل خواهد گردید و کلام من زائل نخواهد گشت - (۳۶) و سواي پدر من وبس هیچ کس حتي ملائکه آسمان هم از آن روز و ساعت مطلع نیستند (۳۰) و چنانچه در آوان نوح می بود آمدن فرزند انسان نیز بهمان وضع W خواهد بود (۳۸) زیرا که چنانکه در ایام قبل از طوفان میخوردند و مي آشامیدند و نکاح میکردند و منکوح میگردیدند تا وقت داخل شدن نوح در کشتي (۳۹) و بي خبر بودند تا آمدن طوفان و فرو گرفتن همه گيء آنها را بر همان وضع خواهد بود آمدن فرزند انسان (۴۰) آنگاه دو نفر که در مزرعه باشند يكي گرفته خواهد شد و ديگري رها خواهد گردید (۴۱) و دو زن که آس کنند يكي گرفته و دیگری رها خواهد گشت * (۴۲) پس بیدار باشید زیرا که آگاه نیستید که خداوند شما در چه ساعت وارد خواهد گردید (۴۳) و این سخن را دریافت مینمائید که اگر صاحب خانه مخبر بودی که درد در چه ساعت خواهد آمد هر آینه بیدار میبودي و نمیگذاشتی که خانه وي گنده شود (۴۴) بنابراین شما نیز آماده باشید زیرا که فرزندِ انسان در ساعتي که شما مظنه نمي نمائيد خواهد آمد (۴۵) کیست آن ملازم متدین و دانا که خداوندش عیال خویش گماشته باشد که غذا را در زمان معین بانها رساند (۴۶) پس چه فرخنده است حال آن ملازمي که آقاي وي آمده اورا در عمل خود چنین مشغول بیند (۴۷) بشما راست میگویم که بر مجموع اموال خویشش گماشته خواهد گردانید (۱۴۸) و هرگاه آن ملازم شریر با خود تصور نماید که خداوند من در آمدن تاخیر مینماید (۴۹) پس شروع نماید بزدن ملازمان همقطار خویش و اکل و شرب نمودن با باده خواران (٥٠) هرآینه مولاي آن ملازم در روزي که منتظر آن نباشد و در ساعتي که نداند وارد خواهد شد (٥١) و اورا دو حصه خواهد نمود و رسد او را با ریاکاران مقرر خواهد نمود که گریه و فشار دندان در آنجا خواهد بود * باب) بیست و پنجم مشتمل بر چهل و شش (آیه (1) آنگاه ملکوت آسمان ده باکره را ماند که مشعلهاي خود را برداشته به استقبال داماد بیرون رفتند (۲) و از آنها پنج نفر دانا و پنج نفر احمق میبودند (۳) و آنان که ابله بودند مشعلهاي خود را برداشته هیچ روغن با خود نبردند (۴) و دانشمندان روغن را در ظروف خود با مشعلهاي خود برداشتند (ه) و از آنجا که داماد تاخیر نمود تمامی آنها پينکي زده خوابیدند (1) و در نصف شب خروشي برخاسته كه اينك داماد مي آيد بجهة استقبال وي بیرون شتابید (۷) پس تمامی دوشیزه گان برخاسته مشعلهاي خود را آراسته ساختند (۸) و آن بی خردان خردمندان را گفتند از روغن خود قدري بما بدهید زانرو که مشعلهاي ما خاموش میشوند (1) لیکن آن خردمندان ایشان را جواب داده گفتند که شاید بقدر کفاف ما شما نباشد بهتر آن و است که نزدِ فروشنده گان رفته بجهة خويش خریده باشید (۱۰) و در حيني که ایشان بجهة خريد رفته بودند داماد داخل شده و آنان که آماده بودند با وي در عروسي داخل گشتند و دروازه بسته گردید (11) که دختران دیگه بعد از آن آمده گفتند خداوندا خداوندا براي ما باز کن (۱۲) جواب گفت که بدرستي که بشما میگویم که شما را نمي شناسم (۱۳) پس بیدار باشید زیرا که از آن روز و از آن ساعتی که در آن فرزند انسان مي آيد مطلع نیستید * (۱۴) که او چون مردي است که اراده سفر نموده ملازمان خویش را طلب نمود و اموالِ خویش را بایشان سپرد (10) یکی را پنج قنطار و ديگري را دو و سیومی را يكي هر يك را بر وفق استعداد سپرد و بي درنگ بسفر خود روان گردید (١٦) پس آن که پنج قنطار گرفته بود رفته آنرا معامله نموده پنج قنطار دیگر تحصیل نمود (۱۷) و همچنین آن دو قنطاري دو تاي ديگر انتفاع نمود (۱۸) لیکن آن كه يك قنطار گرفته بود رفته زمین را شکافت و سيم مولاي خود را پنهان نمود (۱۹) و پس از مدت مدیدی خداوند آن ملازمان رسیده با ایشان محاسبه نمود (۲۰) پس آن که پنج قنطار گرفته بود پیش آمده قنطار دیگر را آورده گفت خداوندا پنج قنطار بمن دادي اينك جز آن پنج پنج |