Senatus Populufque ANGLICANUS Ampliffimo Civitatis HAMBURGENSIS Senatui, Salutem. Quàm diù, quàmque multis de caufis inftituta à majoribus noftris cum ampliffima veftra civitate amicitia in hunc ufque diem permanferit, et vobifcum una libenter agnofcimus, et fæpiùs etiam recolere non eft moleftum. De eo autem quod ex literis veftris 25 Junii datis intelligimus, homines quofdam noftros non ea qua foliti funt fide ac probitate in fuis apud vos negotiis verfari, nos quidem ad certos ejufmodi rerum peritos statìm retulimus, ut in lanarios, cæterofque panni opifices acriùs inquirerent; eamque porrò operam daturos nos effe pollicemur, ut et æqui bonique ftudium apud nos, et nostra omnia erga vos officia conftare fentiatis. Verùm et quiddam eft quod etiam à vobis viciffim non nos duntaxat, fed ipfum jus et fas omne poftulat; ut noftræ gentis mercatoribus, veftris hofpitibus et fua privilegia confervare, et eorum vitam, atque fortunas, prout ea civitate dignum eft, veftris opibus defendere velitis. Quod, ut prioribus literis enixè petivimus, ita nunc etiam ut vehementiùs efflagitemus, faciunt quotidianæ mercatorum querelæ, quas ad nos deferunt; fuam nimirùm falutem atque rem omnem rurfus apud vos in dubio effe. Quamvis Quamvis enim literarum noftrarum quas pridem ad vos dedimus fructum aliquem ad tempus percepiffe fe fateantur, et ab injuriis nefariorum hominum aliquantùm refpiraffe, nunc tamen poft adventum Cochrani illius in urbem veftram (de quo etiam priùs quefti fumus) qui mandatam jam fibi à Carolo defuncti nuper regis filio legationem nefcio quam prædicat, fe omnibus contumeliis, minis, armis etiam Sicariorum petitos folita veftra defenfione atque tutela ca ruiffe. Adeò ut cum unus atque alter è mercatoribus cum ipfo etiam focietatis præfecto, in navem quandam prædatoriam per infidias abducti effent, cæterique veftram fidem implorarent, à vobis tamen nullum auxilium impetrare potuerint, donec ipfi fuo marte mercatores, non fine magno fuorum difcrimine captos in eo flumine, cujus vestra urbs domina eft, ex latronum manibus eripere cogerentur, Quos cum illi bonis aufpiciis domum reduxiffent, et ab indigna fervitute veluti manu afferuiffent, captos etiam piratas ipfos in cuftodiam dedediffent, Cochranum illum perfugam et perduellem eò audaciæ proceffiffe accipimus, ut et prædatores dimitti liberos, et mercatores tradi sibi vinctos poftulet. Vos autem etiam atque etiam hortamur et obteftamur, fi pactiones, et fœdera, et pervetuftum utriufque gentis commercium, id quod petitis, inviolatè fervari ftudetis, ut noftri certum aliquod atque firmum fibi præfidium in veftra fide, prudentia, authoritate collocare demum poffint; vos autem uti eos his de rebus benignè audiatis; tàm de Cochrano, cæterifque fceleris, illius fociis, quàm de iis qui nuper in concionatorem, impunè adhuc, impetum fecerunt fupplicium fumere velitis, aut è finibus exire jubeatis. Neque pulfos atque exules Tarquinios amicitiæ atque opibus populi Anglicani anteferendos existimetis. Si enim per vos non fteterit quo minùs reipub. noftræ hoftes quidvis licere fibi contra nos in urbe veftra confidant, quàm non tuta aut honefta amplius noftrorum ibi commoratio fit, vos cum animis veftris cogitate. Hæc veftræ prudentiæ et æquitati; vos ipfos Divino Numini commendatos volumus. Valete. Weftmonafterio, dat. Aug. 10, 1649. Cc 4 Senatui HAMBURGENSI. Perspecta nobis æquanimitas veftra dubiis in rebus nof tris, facit nunc ut fanè profperis, ac benè geftis, de veftra voluntate, et amico in nos animo nequaquam dubitemus. Nos quidem, confecto jam pænè bello, et profligatis ubique patriæ hoftibus, nihil æquius, aut ad pacem, remque publicam ftabiliendam firmius effe duximus, quam ut illi qui vel libertatem, ductore femper Deo, per nos adepti funt, vel vitam atque fortunas poft belli civilis facinora, noftro dono atque gratia receperunt, nobis viciffim fuis magiftratibus fidem et officium, folenni, fi opus effet, more teftarentur, atque præftarent. Præfertim cum tot homines inquieti et inimici, femel atque iterum in fidem accepti, nullum neque domi neque foris perfidiofè agendi, novafque turbas excitandi finem faciant. Itaque formulam quandam fponfionis perfcribendam curavimus, qua omnes qui aut munus aliquod in repub. fuftinerent, aut legum præfidio muniti incolumitate, otio, cæterifque vitæ commodis fruerentur, conceptis verbis fe obftringerent. Hanc etiam per omnes Colonias et quacunque gentium noftri cives negotiandi caufa agerént, mittendam cenfuimus; ut eorum quibus præficimur, fidem, prout decet atque neceffe eft, exploratam et cognitam habeamus. Quo magis mirari fubit quod ex urbe veftra mercatores nostri scribunt, fibi mandata noftra per unum atque alterum veftri ordinis exequi non licere. Sanè quod potentiffimæ fœderatorum in Belgio provin ciæ fuarum rerum et rationum confultiffimæ, nihil ad fe pertinere exiftimaverunt, fi peregrini fcilicet Angli debitam fuis domi magiftratibus in hæc vel illa verba fidem aftringant, id quo pacto veftræ civitati fufpectum aut moleftum effe poffit, fatemur planè nos nefcire. Verum hoc à privato quorundam five ftudio five formidine profectum, quos errabundi quidam et pulfi patria Scoti, minis dicuntur impuliffe, ut mercatores noftros a fide fua nobis obliganda deterrerent, civitati non imputamus. Interea tamen fummo vos opere hortamur atque etiam rogamus (non enim mercatura jam, fed refpub. ipfa agitur) ut ne quenquam apud vos patiamini, cujus hoc nihil poteft intereffe, authoritati quam nos in noftros populares, non exterorum arbitrio aut judicio, fed jure patrio obtinemus, fuam quamcunque authoritatem interponere. Quis enim non ægrè ferat, fi nos veftris hîc Hamburgenfibus fua erga vos fide interdiceremus. Valete. Dat. Jan. 4. 1649. Sereniffimo ac potentiffimo Principi PHILIPPO Quarto HISPA NIARUM Regi, Parlamentum Reipub. ANGLIE, Salutem. Antonium Afchamum virum probum, eruditum, et lu culenta familia ortum, de rebus in commune, tam Hifpanorum, quàm Anglorum genti, ut fpes eft, valde utilibus, ad majeftatem veftram legamus. Quamobrem ut ei honeftum iter, atque tutum in urbem regiam, ficut moris eft, necnon et reditum concedere, et præftare velis, parem referre gratiam parati, officiofè petimus. Sin id minùs placuerit, ut quæ veftra hac in parte fit voluntas, ei quam primùm fignificetur, utque tutò quo volet abeundi po teftas fiat. Dat. Feb. 4. 1649. Sereniffimo ac potentiffimo Principi PHILIPPO Quarto HISPA NIARUM Regi, Parlamentum Reipub. ANGLIE, Salutem. Quis rerum noftrarum ftatus fit, quamque atrocibus injuriis fubacti, fumptis tandem armis, capeffendæ libertatis confilium ceperimus, conftituta qua nunc utimur republicæ forma, neque majeftatem veftram poteft latere, neque alium quemvis, qui evulgata fuper hac re fcripta nostra æquo animo perlegerit. Nobis profecto fidem noftram, æquitatem, patientiam, teftatam cunctis et probatam reddere, authoritatem etiam, honorem et decus noftrum adverfus infames exulum et pefugarum linguas tueri, apud idoneos rerum æftimatores difficile non debet effe. Nunc quod exterarum nationum magis intereft, deletis, aut depreffis patriæ hoftibus, Deo nempe mirificè adjuti, ad pacem et amicitiam omni imperio potiorem cum vicinis gentibus habendam, paratos nos effe palam atque ex animo profitemur. profitemur. Has ob caufas fpectatæ folertiæ et probitatis virum Antonium Afchamum in Hifpaniam ad majeftatem veftram mifimus; qui de amicitia deque folito inter utramque gentem commercio cum majeftate veftra agat; vel etiam ad novas pactiones, fi ita vifum fuerit, de integro fanciendas viam muniat. Huic igitur veftræ majeftatis adeundi copiam ut faciatis, ejufque incolumitati, necnon etiam honori, quoad ifto apud vos munere perfuncturus est, velitis profpicere rogamus: ut et ea quæ à nobis mandata habet, utrique genti, ut fperamus, profutura, liberè exponat; et mentis veftræ qui fenfus his de rebus fit, nos quam primùm certiores faciat. Westmonafterio, dat. Feb. 4. 1649. Sereniffimo Principi JOANNI Quarto LUSITANIÆ Regi, Parlamentum Reipub. ANGLIE, Salutem. Multa nos et infidæ pacis, et inteftini belli mala ultima perpeffos, eò demùm loci redactos fuiffe, ut fi falvam rempubl. vellemus, ejus adminiftrandi ratio magna ex parte immutanda effet, ex iis quæ à nobis hac de re fcripta publicè et declarata funt, majeftati veftræ jam pridem notum effe arbitramur. Quibus, ut par eft, fi fides potiùs haberetur, quàm improbiffimis perditorum hominum calumniis, fanè qui foris de rebus noftris peffimè jam fentiunt, iis fortaffe multò æquioribus uteremur. Nam quod nos jure noftro, proque gentilitia Anglorum libertate, rectè et majorum more fortiter feciffe contendimus, de eo pravas et obftinatas nequiffimorum hominum opiniones ex animis evellere, humanæ opis aut ingenii certè non eft. Nunc autem quod nobis cum nationibus externis commune, et in rem utrinque magis exiftit, amicitiam et commercium quod noftris hominibus, cum vicina quacumque gente confuevit effe, non imminutum, fed auctum atque ratum magnoperè cupimus, Cumque veftro in regno populares noftri permagna et per utrique genti quæftuofa habeant negotia, iis ne impedimen tum aliquod aut incommodum afferatur, quantum in nobis eft, curabimus. Id verò prædicimus fruftrà fore, dum piratis et defectoribus noftris perfugium fibi veftris in portubus reperire, et onerariis Anglorum navibus, vi captis atque direptis, |