Page images
PDF
EPUB

or two of their Works, before he gives these particulars. In the mean time, see ample articles of them in Niceron, vIII. pp. 11-33.

6. Recherches Historiques sur les Alliances Royales de France et de Savoye, ou sont monstrees plusieurs admirables rapports de ces deux maisons, et deduictes dix-neuf Alliances, qui jusques à maintenant ont esté entre icelles. Par le Reverend Pere Pierre Monod, de la Compagnie de Jesus, etc.

A Lyon chez Pierre Rigaud, Ruë Merciere, au coing de rue Ferrandiere, à l'Enseigne de la Fortune. MDCXXI 4.° pp. 8o.

7. Genealogie de la Maison des S.rs de Larbour dicts de Combauld sortie autrefois Puisnee de l'ancienne Race de Bourbon non Royale. Par M.re Pierre D'Hozier S. de la Garde, chlr. de l'ordre du Roy, l'un des cent gentilshommes de l'ancienne Bande de sa maison l'un des Heraulds d'armes de sa Ma. et gentilhomme de la suite de Monseigneur le Duc d'Orleans. A Paris chez Mathurin Henault, rue Clopin, devant le petit Navarre. MDcxxix. 4.° pp. 186.

Seconde Partie contenant l'Anest donnè contradictoirement en la Cour des Aydes de Paris. pp. 71.

8. Les Genealogies de soixante et sept tres-nobles et tresillustres Maisons, partie de France, partie estrangeres, yssuës de Meroüée, fils de Theodoric 2. Roy d'Austrasie, Bourgongne, etc. Avec le Blason et decla

ration des Armoyries que chacune maison porte. Pa" R. P. Estienne De-Cypre, de la Royal Maison de Lusignan, Docteur en Theologie de l'Ordre des Freres Prescheurs. A Paris chez Guillaume le Noir ruë S. Jacques, à l'enseigne de la Rose blanche couronnee. MDLXXXVI. 4.° ff. 129.

For P. MONOD see Biographie Universelle XXIX, p. 397. He died 1644. « Personnage, ». dit Guichenon, « d'un esprit excellent, des mieux » versés de son siècle en l'histoire, et qui eut >> moins de fortune que de mérite. »

ETIENNE DE LUSIGNAN was born at Nicosie, the capital of the Island of Cyprus, in 1537. He died about 1590. See Biograph. Univ. xxv. p. 444

PIERRE HOZIER, son of Etienne Hozier, who died 1611, was born at Marseilles, in 1592. He died at Paris, 1660. Boileau wrote these verses to be put under his portrait :

« Des illustres maisons il publia la gloire;

Ses talents sorprendrons tous les âges suivants.
Il rendit tous les morts vivants dans la memoire :
Il ne mourra jamais dans celle des vivants. >>

His son Char. Ren. Hozier, born 1640, also distinguished himself as an Herald. He died at Paris, 1732, and was succeeded by Louis Pierre Hozier, his nephew, author of The Armorial of France, etc., who died Sept. 1767, æt 82, and was succeeded by his son lately living. See Diz. Stor. VIII, 318.

ART. XIV. CL. PARADIN.

Alliances Gencalogiques des Rois de France et Princes de Gaules, assemblés de pere à fils, avec leurs alliances conjugales, armoiries et écussons purs et écartelés. Lyon, 1561, in fol.

It. 2. Edition augmentée en plusiears endroits, et en laquelle ont été ajoutés de nouveaux blasons, divers écartelages d'Armoiries. Geneve, 1636, in fol.

et

It contains only simple genealogies, without proofs.

The Author, CL. PARADIN, was of Louhans, in Burgundy; and he tells us in the Epistle Dedicatory to his Micropædie, that he was Clerk to the Secretary of the Sovereign Court of Dijon.

He also was author of Devises Heroiques, avec figures. Lyon, 1557. 8.°

It. Revues et augmentées par François d'Amboise. Paris, 1620, 8.o

It. translated into Latin, by Gabriel Simeoni, 1537. (See Res Lit. . 333, 270.) Again, Lugd. Bat. 1600, in 16.o

His brother, W. PARADIN, was author of the Chronique de Savoye, Lyon, 1552, 4.° It. 1561, fol. It. Lyon, 1602, fol.

See NICERON, Xxxii. 164, 172.)

ART. XV. BIBLIOTHECA FAYANA (1725).

IN FAYANAM BIBLIOTHECAM

PREFACIO.

« Si qui rem literariam quoquomodo promovere student, ii magno sunt in pretio apud posteros habendi; non infimum certe inter eos locum obtinere mihi videntur, qui construendæ et optimis quibusque libris adornanda Bibliothecæ consilium inierunt. Cum enim sibi, quoad vivunt, et Bioínas prosunt quam plurimis, tum mortui etiam fructum afferunt doctis omnibus maximum, ubi immensæ illæ opes, comparatæ labore incredibili, magno cum sumptu quæsitæ, (quæ rerum est humanarum conditio) in publicum diffunduntur. Earum quippe distractione, quæ unius erant, in multorum manus perveniunt: et, quamvis libri non nisi plurimò licenti in auctione adjudicentur, nemo tamen est, ut opinor, qui eos conquirendi, et sæpius è longinquis regionibus arcessendi remissum sibi laborem jure non gratuletur.

Si qua vero librorum supellex codicum raritate, typorum nitore, chartæ, et ipsius, ut aiunt compactionis elegantia se commendavit; hæc certe est, quam vir nobilis et Literarum amantissinus Carol. Hieronymus (2) Cisternæus Fayus, Eques Sancti Ludovici, et Gallicanæ Prætorianorum militum cohortis ductor sibi congesserat. In qua affirmare ausim vix

[1] See Res Lit. III. Præf. xxix.

[2] De Cister nay du Fay.

ullum in ulla materia exquisitum desiderari librum, quem non statim exhibeat præsens Catalogus à Gabriele Martino, in re Bibliographica versatissimo, summa industria digestus et concinnatus.

Neque vere mirum cuiquam videbitur, tantam optimorum. librorum in uno musæo ab uno homine comparatam fuisse copiam, quanta haud scio an in bibliothecis vel amplissimis reperiatur, si illum cogitet huic cupiditati, ne dicam quan, ita indulsisse, ut in cæteris impensis diligens et attentus, in colligendos rarissimos quosque codices aurum plenis manibus ultro profunderet. Quo studio quantum ille vel ab ipsa fere pueritia deflagrarit, omnibus innotescet, ubi de vita moribusque ejus nonnulla attigero.

Natus est Parisiis nobili genere VI. Nonas Julii an. 1662. Vix primos egressus pueritiæ annos ad Collegium Claromontanum, hodie Ludovici Magni, inter convictores literis instituendus à parentibus mittitur. Ibi jam tum eluxit in eo mira non discendi modo, sed libros etiam, sine quibus languent studia, colligendi cupiditas: quæ exinde cum eo ita adolevit, ut, confecto cursu Philosophico, inter Regios Equites Sclopetarios admissus, quidquid temporis militari disciplina vacuum habebat, id omne perscrutandis Bibliopolarum officinis, lectitandisque, quos emerat, libris impenderet. Delectabant eum imprimis, ut mihi sæpe narravit, Historicorum simplex et nuda veritas, acerque et sublimis Poëtarum spiritus, in quibus evolvendis tot ille noctes insomnem se traduxisse mihi confessus est, ut Terentium, Virgilium, Horatiumque, perpetua fere eorum lectione, memoria retinuerit.

Cum ibi tamdiu mansisset, quamdiu militaria postulabant exercitia, Gallicanæ Prætorianorum militum cohortis Prolegati munus, annuente Rege, emit. Interjectis aliquot annis ejusdem Legati munus emeritus, quasi totum se Marti ac Minervæ devovisset, nunquam ad bellum vel in Germaniam

« PreviousContinue »