JOANNIS MILTONI LONDINENSIS POEMATA. QUORUM PLERAQUE INTRA ANNUM ÆTATIS VIGESIMUM CONSCRIPSIT. HÆC quæ sequuntur de Authore testimonia, tametsi ipse intelligebat non tam de se quam supra se esse dicta, eò quòd præclaro ingenio viri, nec non amici, ita ferè solent laudare, ut omnia suis potiùs virtutibus, quàm veritati congruentia, nimis cupidè affingant, noluit tamen horum egregiam in se voluntatem non esse notam; cùm alii præsertim ut id faceret magnoperè suaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus amolitur, sibique quod plus æquo est non attributum esse mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illustrium quin summo sibi honori ducat, negare non potest. JOANNES BAPTISTA MANSUS, Marchio Villensis Neapolitanus, ad JOANNEM MILTONIUM Anglum. UT mens, forma, decor, facies, mos, si pietas sic, Ad JOANNEM MILTONEM Anglum, triplici poeseos laureâ coronandum, CEDE, Meles; cedat depressâ Mincius urnâ ; At Thamesis victor cunctis ferat altior undas, Ad JOANNEM MILTONUM. GRECIA Mæonidem, jactet sibi Roma Maronem, SELVAGGI. 1 Anglus, verùm herclè Angelus:' alluding to the well-known story of Gregory seeing two beautiful English youths in Rome, and using the above words. AL SIGNOR GIO. MILTONI, NOBILE INGLESE, ODE. ERGIMI all' Etra ò Clio Perche di stelle intreccierò corona La fronde eterna in Pindo, e in Elicona; Non può del tempo edace Rimaner preda, eterno alto valore; Furar dalle memorie eccelso onore, Su l'arco di mia cetra un dardo forte Dell' ocean profondo Cinta dagli ampi gorghi Anglia risiede Separata dal mondo, Però che il suo valor l' umano eccede : Questa feconda sà produrre Eroi Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Alla virtù sbandita Danno nei petti lor fido ricetto, Quella gli è sol gradita, Perchè in lei san trovar gioia e diletto; Ridillo tu, Giovanni, e mostra in tanto Lungi dal patrio lido Spinse Zeusi l' industre ardente brama; Con aurea tromba rimbombar la fama, E per poterla effigïare al paro Dalle più belle Idee trasse il più raro. Così l'ape ingegnosa Trae con industria il suo liquor pregiato E quanti vaghi fiori ornano il prato ; Di bella gloria amante Milton dal ciel natio per varie parti Volgesti a ricercar scienzc, ed arti; I più profondi arcanı Ch' occulta la natura e in cielo e in terra, Ch'a ingegni sovrumani Troppo avara, talor gli chiude e serra, Non batta il Tempo l' ale, Fermisi immoto, e in un ferminsigli anni, Scorron di troppo ingiuriosi ai danni; Dammi tua dolce cetra Se vuoi ch' io dica del tuo dolce canto, Ch' inalzandoti all' Etra Di farti uomo celeste ottiene il vanto, Il Tamigi il dirà che gli è concesso Io che in riva del Arno Tento spiegar tuo merto alto e preclaro, E ad ammirar, non a lodarlo imparo ; Freno dunque la lingua, e ascolto il core Che ti prende a lodar con lo stupore. Del sig. ANTONIO FRANCINI, gentiluomo Fiorentino. JOANNI MILTONI, Londinensi : Juveni patriâ, virtutibus eximio; VIRO, qui multa peregrinatione, studio cuncta orbis terrarum loca, perspexit; ut novus Ulysses omnia ubique ab omnibus apprehenderet : Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ sic reviviscunt, ut idiomata omnia sint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plausus populorum ab propriâ sapientiâ excitatos intelligat: Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipsam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, sed venustate vocem laudatoribus adimunt: Cui in memoriâ totus orbis; in intellectu sapientia; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos cœlestium sphærarum sonitus astronomiâ duce, audienti; characteres mirabilium naturæ per quos Dei magnitudo describitur, magistrâ philosophiâ, legenti; antiquitatum latebras, vetustatis excidia, eruditionis ambages, comite assiduâ autorum lectione, Exquirenti, restauranti, percurrenti. At cur nitor in arduum ? Illi, in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non sufficiant, nec hominum stupor in laudandis satis est, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert CAROLUS DATUS1 Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator. 1 'Carolus Datus: Carlo Dati, one of Milton's Florentine friends. ELEGIARUM LIBER. ELEG. I. AD CAROLUM DEODATUM.1 TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pectus amans nostrî, támque fidele caput, Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum, Carolum Deodatum:' Charles Deodati, one of Milton's most intimate friends, was an excellent scholar, and practised physic in Cheshire. He was educated with our author at St Paul's School in London; and from thence went to Trinity College, Oxford, where he was entered in the year 1621, at thirteen years of age. He was a fellow-collegian there with Alexander Gill, another of Milton's intimate friends, who became successively usher and master of St Paul's School. He died in 1638. |