καὶ ἀβλαβεῖς, ν. 18, 3 n. ἁβροδίαιτος· διὰ τὸ ἁβροδίαιτον (a confused structure), i. 6, 3 n.

ἀγαθός καλοὶ κἀγαθοί, iv. 40, 2 η. ἀγάλλομαι· τοῖς ἄλλοις, οἷς ὁ πόλεμος ἀγάλλεται vi. 41, 3 Sch.

ἄγαν· καὶ ἄγαν εἰ τύχοιμεν, iv. 63, 2 n. modified by τι, in ἦν γάρ τι καὶ ἄγαν θειασμῷ τε καὶ τῷ τοιούτῳ προσκείμενος, vii. 50, 4 n. μὴ ἐκπεπλῆχθαί τι ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν, 63, 3. ἀγανάκτησις· ἀγανάκτησιν ἔχει, ii. 41, 3 n.

ἀγγελία· ἡ ἀγγελία τῶν πόλεων ὅτι ἀφεστᾶσι· i. 61, Ι. ἀγγελία τῆς Χίου, viii. 15, In.

ἄγγελος· ἀγγέλων a suspected reading, v. 82, 4 nn.

ἀγήρως τὸν ἀγήρων ἔπαινον ἐλάμβανον, ii. 43. 2 n. τὸ γὰρ φιλότιμον ἀγήρων μόνον. 44, 6 n.

ἄγνοια· φοβούμενοι μὴ τῷ ὄντι ὦσι καὶ

πρός τινα εἰπών τίς τι ἀγνοίᾳ σφαλῇ viii. 92, rr Sch.

ἀγορά· ἀγορὰν ἔξω τῆς πόλεως, i. 62, I n. ναύσταθμον—αὐτοῖς πλοίων καὶ ἀγορᾶς, iii. 6, 2 . τοῦ περιτειχίσματος τὸ κατὰ τὴν ἀγοράν, ν. 115, 4 n. τὴν ἀγορὰν τῶν πωλουμένων, vii. 39 n. ef. Provisions in Hist. Index. ἐν τῇ ἀγορᾷ πληθούσῃ, viii. 92, 2 n.

πόλιν, vi. 51, I n.

ἄγος" = sacer. τὸ ἄγος ἐλαύνειν τῆς θεοῦ, i. 126. 2 n. ἄγος euphemism for μῦσos, n. i. 126, 11. ἄγραφος· ὅσοι (sc. νόμοι) ἄγραφοι να τες, ii. 37, 4 n.

ἀγρός" often used without the article; why, n. i. 10, 2.

ἄγω· ἐξελθόντες—καὶ ἄγοντες τὴν ἡμέραν ταύτην πάντα τὸν χρόνον,ν. 54, 3n. καὶ οἱ ἐν τῇ Σάμῳ τιμιώτερον-αὐτὸν ἄγοιεν, viii. 81, 2 n. its coincidence in meaning with duco, ago, brechen, do, hold, break; related to ἄξιος? ib. n.

ἀγωγή· τὴν ἀγ. διὰ τάχους ἐποιεῖτο. iv. 29, I n. μὴ κατασχεῖν τὴν ἀγ., vi. 29, 3. ἀγωγής = προσαγωγή, v. 85. Sch.

ἀγωγός ii. 12, 3 n.

ἀγών ἦλθον ἐς ἀγῶνα τῆς δόξης, iii. 49, 2 n. προελθὼν ἐς τὸν ἀγῶνα, ν. 50, 4 n. πολὺν τὸν ἀγῶνα καὶ ξύστασιν τῆς γνώμης, vii. 7I, I n. παισὶ δ ̓ αὖἡ ἀδελφοῖς ὁρῶ μέγαν τὸν ἀγῶνα ii. 45, Ι. οὐ περὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ Ἐγεσταίων ἡμῖν—ὁ ἀγών, vi. II, 6. καὶ ἦν δὲ ἄξιος ὁ ἀγὼν, vii. 56, 3. τὸ δὲ, —τούσδε τε κολασθῆναι, καὶ τῇ πάσῃ Σικελία-ελευθερίαν βεβαιοτέραν πας ραδοῦναι, καλὸς ὁ ἀγών, 68, 3. ἀγὼν

B

46, 5 n. ἀγώνισμα ὅτι ἀπάτη περιγενόμενος ξυνέσεως ἀγώνισμα προσελάμβανε. iii. 82, 14. νομίζοντες—καλὸν σφίσιν ἐς τοὺς Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι, vii. 56, 2. ἐνόμισαν καλὸν ἀγώνισμα σφίσιν εἶναι—ἑλεῖν τε τὸ, κ.τ.λ. 59, 2 n. ὁ γὰρ Γύλιππος καλὸν τὸ ἀγώνισμα ἐνόμιζέν οἱ εἶναι, 86, 2 n. τοῖς Χίοις καὶ ἑαυτῷ καὶ Χαλκιδεῖ καὶ τῷ ἀποστείλαντι Ενδίῳ τὸ ἀγώνισμα προσθεῖναι, viii. 17, 2. ἀγωνισμός πολλὴ δὲ ἡ ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους vii. 70, 3 n.

ἀδεής μὴ †ἀδεεῖς† εἶναι κινδυνεύειν,

vi. 87, 4 n.

3 n.

ἀδεῶς ὡς παρὰ φίλους καὶ εὐεργέτας † Αθηναίους† ἀδεῶς ἀπιέναι. vi. 50,

4 n.

ἄδηλος· ἄδηλον ἂν ὁπότε, i. 2, 2 n. ἔχθραν προσποιησάμενος ἄδηλον, viii. 108, 4 Π.

ἀδήλως· ἀδ. τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς Tηv §vμßopàv, vi. 58, 1 n. ; cf. i. 92, 1, ἀδικέω and βλάπτω distinguished, iv. 98, I n.

ἀδόκητος· τῷ ἀδοκήτῳ, vi. 34, 8 n.; cf. εἰκότι, ii. 89, 8 n. ἄδολος εἶναι τὰς σπονδὰς—ἀδόλους καὶ ἀβλαβεῖς, ν. 18, 3 n. ἀδύνατος ἢν οἱ ἐχθροὶ-ἀδύνατοι ὦσιν. vi. 85, I. αἱ γὰρ νῦν οὖσαι πόλεις ξύμμαχοι ἀδύνατοι, vii. i4, 2. ἀδύνατοι ἐγένοντο τοῖς χρήμασι. 28, 4. ἀδύνατοι ὄντες διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως καὶ διὰ τὴν ἀλλήλων ἀγνωσίαν, viii. 66, 3 n. its positive rather than negative sense in the above passages, ib. n. its neuter plural preferred to the singular ; ἀδύνατα ἦν, i.

αἱμασιὰν—βάλλοντες τοῖς λίθοις, iv. 43, 3 n.

αἴρω· πόλεμον—αἰρομένων, iv. 6ο, 2 n; see σημεῖον.

αἰσθάνομαι· πρὸς ἀνθρώπων τῶν αἰσθα νομένων, i. 71, 6 n. αἰσθανόμενος τῇ ἡλικίᾳ, ν. 26, 5· ὡς πρὸς αἰσθόμε νους καὶ μὴ ἐπιτρέψοντας, vi. 40, 1 Sch.

αἰσχρός τὸ πένεσθαι οὐχ ὁμολογεῖν τινὶ αἰσχρὸν, ἀλλὰ μὴ διαφεύγειν ἔργῳ αἴσχιον, ii. 40, 2 n. ἐκ τοῦ αἰσχίοvos, vi. IO, 2 n; cf. viii. 27, 3. αἴσχρον μᾶλλον, iii. 63, 8 n. ἐν τοῖς αἰσχροῖς καὶ προὔπτοις κινδύνοις, ν. III, 4 n.

αἰσχύνη· τὴν—πλεῖστα διαφθείρουσαν ἀνθρώπους αἰσχύνην, v. III, 4 n. αἰσχύνην αἰσχίω—προσλαβεῖν. ib. n. αἰσχύνομαι to have a sense of shame, n. to i. 83, 5. ἐν τοῖς ἔργοις αἰσχυνό μενοι ii. 43, I n. v. 9, 6. αἰτία· τὴν αἰτίαν ἐπιφέρειν, iii. 81, 41. 4η. ἐν αἰτίᾳ ἔχοντες τὸν Αγιν, ν. 6ο, 5 n. τὴν αἰτίαν οὐχ ἕξω πιστὴν ἀποδεικνύ

ναι, ἀλλ ̓ ἢ—ἐπιφέρειν, ἡἀφίχθαι. different applications of αἰτίαν ἕξω, iv, 85, 4 n; see ἔχω. τῆς αἰτίας τῶν κινδύνων—τὴν τιμωρίαν ὑφέξετε. vi. 80, 4. Π.

αἰτιάω· ἐποιήσαντο—οὐδὲ ᾐτιαμένων πολλὴν τὴν ἀπολογίαν, iii. 61, I n. αἰτιωμένων Κορινθίων ξυνθέσθαι σφίσι' ν. 32, η Sch. n.

αἴτιον· αἴτιον δὲ ἦν οἱ Λακεδαιμόνιοι, iv. 26, 5 n. αἴτιον δ ̓ ἐγένετο-οἱ μὲν πολλοὶ—, viii. 9, 3 n. αἴτιος· ἐν τούτῳ ὑμᾶς αἰτιωτέρους ἡγήσονται. iv. 20, 2 Sch. αἰτιώτατος —ναυμαχῆσαι, i. 74, I n. αἰφνίδιος· αἰφνίδιοι δὲ ἢν προσπέσωσιν, vi. 49, 2 n.

αἰχμάλωτος τῶν σφετέρων νεῶν τῶν αἰχμαλώτων ὅσαι ἦσαν ὑγιεῖς ἐκομίσαντο, viii. 107, 3 n.

αἰὼν δι ̓ ὅλου τοῦ αἰῶνος, i. '70, 9 n. ἀκάτιον· ἀκ. ἀμφηρικόν, iv. 67, 2 Sch. ἀκίνητος νόμοις ἀκινήτοις, iii. 37, 3 n.,

ἀκμάζω· ἀκμάζοντες—ἐς αὐτὸν-παρα

σκευῇ τῇ πάσῃ, i. I, I n. τοῦ σίτου ἀκμάζοντος, ii. 19, I n. τὸ γὰρ ναυτικὸν—τὸ μὲν πρῶτον ἔκμαζε, vii. 12, 3; cf. 14, I n.

ἀκμή· βραχεῖα ἀκμὴ πληρώματος, vii. 14, I n. τύχης ἅμα ἀκμῇ, ii. 42, 5 n. ἀκολασία· τῆς δὲ ὑπαρχούσης ἀκολα

διὰ τὸ πρότερον

θῆναι. v. 9o n. ξύνηθες ἐς δὲ τοὺς ἐπικούρους ἀκριβές, vi. 55, 3 n.

ἄκριτος· ἔτι δ ̓ ὄντων ἀκρίτων, iv. 20, 2 Sch. and n.

ἀκρίτως· διὰ τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης, vii. 71, 4 Sch.

ἀκροάομαι· οὔτε λόγου μιᾷ γνώμῃ ἀκροᾶσθαι, vi. 17, 4 Sch.

ἀκροατής· ἀκ. τῶν ἔργων, iii. 38, 4 n. ἄκρος· ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας, ii. 49, 8 n.

ἀκροτελεύτιον· μαντείου ἀκροτελεύτιον, ii. 17, 2 n.

ἀκρωτήριον, sing. num. a promontory. ἀκρωτήρια, pl. num. the extremities, ἀκρωτηρίων ἀντίληψις, ii. 49, 8 n. ἄκων· ἄκων καὶ κατὰ σπουδήν, ii. 90, 3 n. ἐπὶ τοὺς ἀποίκους ἄκοντας μετὰ μισθοῦ ἐλθεῖν. vii. 57, 9 n. ἀλήθεια· οὐ λόγων-κόμπος τάδε μᾶλλον ἢ ἔργων ἐστὶν ἀλήθεια, ii. 41, 2. ἀλήθεια, opp. to ὑπόνοια, in τῶν δ ̓ ἔργων τὴν ὑπόνοιαν ἡ ἀλήθεια βλάψει, § 4 n; cf. n. viii. 92, 9. ἀληθής πρόφασιν μὲν τὸ δὲ ἀληθές, vi. 33, 2; cf. n. viii. 99, 9. ἀληπτότεροι τοῖς πέλας, i. 37, 4 n. ἀληπτοτέρους ἔχειν, 82, 4. ἀληπτότε ροι, 143, 6.

ἁλίσκομαι· κόπῳ ἁλίσκεσθαι. vii. 40,

3 n.

χους, ii. 76, 4. εἴτε καὶ αὐτῷ ἄλλο τι ἢ κατὰ τὸ αὐτὸ δόξαν ἐξαίφνης, ν. 65, 3 n. ἢ ἄλλο τι ξυνήκετε ἢ βουλεύσοντες, ν. 87, n; cf. ἄλλο οὐδὲν ἢ ἐκ γῆς ἐναυμάχουν, iv. 14, 3· τί ἄλλο οὗτοι ἢ ἐπεβούλευσαν ; iii. 39, 2. τί ἄλλο ἢ ἐν πολεμίᾳ—καταλείψετε; 58, 6. ἀπόγνοια-τοῦ ἄλλο τι ἢ κρατεῖν τῆς γῆς, iii. 85, 2 n. ἄλλοσε· μεταστήσοντάς ποι ἄλλοσε, iv. 48, I n.

ἄλλοτε iii. 104, 7 η. ἀλλότριος opp. to οἰκεῖος τοῖς μὲν σώμασιν ἀλλοτριωτάτοις — χρῶνται, τῇ γνώμῃ δὲ οἰκειοτάτῃ, i. 70, 6 n. ἀλλοτριόω· τῶν σωμάτων τὴν πόλιν οὐκ ἀλλοτριοῦντες, iii. 65, 3 n. ἀλλοτρίωσις· οὐχ ὁμοία ἡ ἀλλοτρίωσις, i. 35, 5 n.

ἄλλως explained; its force, compared with that of ἑτερός, in composition, i. 109, 3 n. Inaccurate use of, ii. 50, 2 n. καὶ ἄλλως, iii. 39, 5 n. ἄλλως τε ἄλλως τε οὐκ εὔπορον—καὶ -, iv. 78, 2 n. ἄλλως τε = ἄλλως τε καὶ, vi. 72, 2 n. τὰς Φοινίσε σας ναῦς μένοντες, ἄλλως ὄνομα καὶ οὐκ ἔργον, viii. 78 nn. ἀλόγως· ἀλ. σωφρονοῦσιν, ὑμεῖς δ ̓ εὐ λόγῳ προφάσει—, vi. 79, 2 n. ἄλφιτον· οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ ἄλφιτα πεφυραμένα, iii. 49, 4 n. σίτον—ἐκπέμπεινμεμαγμένον—ἀλφίτων, iv. 16,

I n.

ἅμα used as a predicate, iv. 30, 4 n. ἅμαἅμα do not answer to each other in vii. 70, I n. ἀμαθής· ἀμαθέστερον τῶν νόμων τῆς ὑπεροψίας, i. 84, 5 n. ἀμαθέστεροι τῶν νόμων, iii. 37, 4. ἀμαθῶς τὰς ξυμφορὰς τῶν πραγμάτων —ἀμαθῶς χωρῆσαι, i. 140, 3 n. n. to i. 21, I.

ἁμαρτάνω· ὅσα ἡμάρτομεν πρότερον διδασκαλίαν παρέξει, ii. 87, 9 n. πεφύκασι -- ἅπαντες — ἁμαρτάνειν, iii. 45, 2 n. εἰ γνώμῃ ἁμάρτοι, vi. 78, 3 Sch.

·

ἁμάρτημα τῶν ἀκουσίων ἁμ. καταφυγὴν εἶναι τοὺς βωμούς, iv. 98, 6 n. πρὸς τὸν Μαντινικὸν—πόλεμον καὶ ἐς ἄλλα ἀμφοτέροις ἁμαρτήματα ἐγένοντο, ν. 26, 2 n.

ἁμαρτία· τὴν ἁμ. καταλῦσαι, iii. 46,

I n.

ἀμάρτυρος ἀμ. τὴν δύναμιν, ii. 41, 4 n. λόγος ἀμ. ib. n. ἀμηχανέω and ἀπορέω distinguished; see ἀπορέω.

ἅμιππος· ἱππῆς πεντακόσιοι καὶ ἅμιπποι ἴσοι, ν. 57, 2.

ἀμόθι· ἀλεξέμεναι ἀμύθι βουλευσαμέ νοις, v. 77, 6 n.

ἀμύνω, ἀμύνομαι, different senses and governments of, i. 42, 1 n. Sch. 78, 4. iv. 63, 2. ἄμεινον ἠμύνατο, ii. II, 5 n. ἐπὶ ἀδύνατον ἀμύνεσθαι οὕτω πόλιν, ii. II, 7 n.

ἀμφηρικός· ἀκάτιον ἀμφηρικόν, iv. 67, 2 Sch.

ἀμφίβολος· ἐν ἀμφιβόλῳ μᾶλλον γίγνεσθαι, ii. 76, 3 n. ἀμφίβολοι γίγνωνται τῷ πλήθει, iv. 32. 3 n, =βαλλόμενοι ἀμφοτέρωθεν, 36, 3. ἀμφότερος ἐμπόριον παρέχοντες ἀμφότερα, i. 13, 5 n. μὴ χείρους κατ' ἀμφότερα, ii. 62, 3 n. ἀμφοτέρωθεν βαλλόμενοι ἀμφ. = ἀμε φίβολοι, iv. 32, 3 n. 36, 3. ἄν—ἄν· this repetition exemplified, i. 136, 6. ii. 41, 1 n. vi. 18, 6 n. av repeated after a parenthesis; ἄν μοι δοκοῦσιν,— καὶ ἔτι ἂν—, vi. 11, 2 n. av repeated, owing to a clause intervening between it and its verb; ἢ καὶ αὐτοβοεὶ ἂν τῆς τῶν μακρῶν τειχών —λήψεως οὐκ ἂν ἁμαρτεῖν, viii. 71, I n. âv with infinitive, after a condition expressed or implied, as at μᾶλλον ἂν αὐτοὺς—τραπέσθαι, i. 72, 3. omission of av apparently occasioned by the first syllable of ἀναγκασθῆναι, in οὕτω γὰρ ἥκιστα ἀναγκασθῆναι Βοιωτούς-, v. 36, I n. casionally omitted when the thing hoped, intended or asserted does

depend on a condition ; εἰ γὰρ κρατήσειαν — ἤλπιζον —χειρώσασθαι--, iv. 24, 4. ἂν expressing chance or possibility, αἱρεῖσθε-κἂν περιγε νόμενοι-μὴλαβεῖν, vi. 80, 5 n. difference between αἱρεῖσθε κἂν μὴ λαβεῖν and αἱρεῖσθε μὴ λαβεῖν, ib. n. av referring to an infinitive, yet placed before a verb or participle preceding it, ὡς δ ̓ ἂν ἐδόκουν--εἰπεῖν, i. 22, I n. οὐκ ἂν ἡγοῦνται—ἀνθίστασθαι, ii. 89, 6 n. οὐκ ἂν ἡγεῖ ται—δύνασθαι, iii. 42, 2 n. οὐκ αν οἰόμενοι σφίσι τοὺς ̓Αθ. προτέρους ἐπελθεῖν, vi. 69, I n. âr with perf. pass. infin. ἐδόκει αὐτῷ ἱκανὴ ἂν κεχῶσθαι δίαιτα, ii. 102, 8. ἠπίστουν —μὴ οὕτω γε †ἂν† πασσυδὶ διεφθάρθαι vii. I, I n. effect of its addition to perf. infin. pass. κινδύνων τε τοιούτων ἀπηλλάχθαι ἂν τὸ λοι πόν, viii. 2, 4 n. av followed by a future, γνόντες νῦν μᾶλλον ἂν †ένε δεξομένους, (the future participle here contravenes a rule of the Grammarians,) ν. 15, 2 η. μέγι στον ἂν σφᾶς ὠφελήσειν, v. 82, 5 n. οἱ ἱππῆς τῶν Σ. ἥκιστ ̓ ἂν αὐτοὺς λυπήσειν vi. 66, I n. ῥᾳδίως ἂν σφίσι τἆλλα προσχωρήσειν. ii. 82, 12. ῥ. ἂν σφ. καὶ τἄλλα προσχωρήσειν. viii. 25, 5 n. οὐκ ἂν ἡσυχάσειν, 71, Dobree would substitute aorists for futures in these passages in conformity with Dawes' canon; see the above nn. Dawes' canon that av must not be joined to the future tense, v. 82, 5 n. ἂν with relatives; ᾧ ἂν—ἢ ἄλλως ὅπως ἂν—, vii. 7, 3 n. effect of its addition to os

I.

ν.

οι ὡς, ὡς ἂν—ξυντάξῃ, vi. QI, 4 n. the optative after a relative used without ἂν, the subjunctive with it, iv. 26, 5 n. οὔτε ὄντα οὔτε ἂν γενόμενα, vi. 38, I Sch. ἂν with aorist; see Aorist. ἂν in the sense of ἐὰν, ὥστε ἄν τις ἁλῷ, iv. 46, 4 n. ἂν μὴ ψηφίζηται πολεμεῖν, vi. 13.

πόλιν, ἂν μὲν ἡσυχάζῃ, τρίψεσθαι,

18, 6.

ἀνά· with acc. ἀνὰ τὸ σκοτεινόν iii. 22, 2 n. difference between this and διὰ τοῦ σκότους, ib. n. ἀναβαίνω· ἀνέβαινον—ἀνέβη—ἀνέβαι νον, iii. 22, 4 n. augment of pluperfect omitted, vii. 4, 2. 44, 4 n. ἀναβολή· οὔτε—ἀναβολὴν τοῦ δεινοῦ ἐποιήσατο, ii. 42, 5. μὴ ἐς ἀναβολὰς πράσσετε, vii. 15, 3 n. ἀναγκάζω· ἄγειν-σιτοποιοὺςἠναγκα σμένους ἐμμίσθους, vi. 22 n. ἀναγκαῖος ξύμβασιν—καὶ ξυμμαχίαν ἀν. i. 6, 2 n. βρώσεως περὶ ἀν. ii. 70, 1. τὴν ὅπλισιν ἀναγκαίαν οὖσαν, v. 8. 3 n. ἐκ σκηνιδίων καὶ ἀναγκαίας παρασκευῆς, vi. 37, 2 Sch. n. ἐξ ἀναγκαίου τε καὶ τοιαύτης διανοίας, vii. 60, 4 n. τῶν—ἀναγκαίων ξυμφόρων διαναστάς, iv. 128, 5 n. τῆς ἀρχῆς τῷ ἀναγκαίῳ, v. 99 Sch. ὥστε ἀπομάχεσθαι ἐκ τοῦ ἀναγκαιοτάτου ὕψους i. 90, 3 n; cf. n. viii. 40, 3. τοῖς ἀναγκαιοτάτοις, i. 84, 7. opp. to τὰ ἀχρεῖα, ib. § 5 n.

ἀναγκαίως φέρειν—τὰ δαιμόνια αναγκαίως, ii. 64, 3; cf. n. i. 21, I. ἀναγκαστός Σικυώνιοι ἀναγκαστοὶ στρατεύοντες, vii. 58, 3 n. εἶχον δὲ ἐπιβάτας ἐκ καταλόγου ἀναγκαστούς· viii. 24, 2 n.

ἀνάγκη προσάγοντες τὰς ἀνάγκας, i. 99, I n. ἡ μὲν πενία ἀνάγκῃ τὴν τόλμαν παρέχουσα, iii. 45, 4 n. κατὰ δύο ἀνάγκας, iv. 87, I n. ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης, ν. 89 n. πλοῖα δὲ ἑκατὸν [ἃ] ἐξ ἀνάγκης μετὰ τῶν ὁλο κάδων ξυνέπλει vi. 44, I n; cf. ἀναγκάζω. κατ ̓ ἀνάγκην ἤδη τοῦ ναυτικοῦ προσγεγενημένου, viii. 2, 3 n; see also ἔχω. ἀνάγραπτος· κεῖταί σοι εὐεργεσία ἐν τῷ ἡμετέρῳ οἴκῳ ἐσαεὶ ἀνάγραπτος, i. 129, 2 n.

τὴν

ἀνάγω· ἐκ τοῦ Ὠρωποῦ ἀνήγαγε τὰς vaûs viii. 95, 3. οἱ δὲ — ἀνήγοντο μιᾷ καὶ εἴκοσι ναυσὶν ἐς τὴν