45

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit Mordaces curas, quis longam fallere noctem Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni Molle pyrum, et nucibus ftrepitat focus, at malus auMifcet cuncta foris, et defuper intonat ulmo? (fter

51

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Aut æftate, dies medio dum vertitur axe, Cum Pan æfculeâ fomnum capit abditus umbrâ, Et repetunt fub aquis fibi nota sedilia nymphæ, Paftorefque latent, ftertit fub fepe colonus, Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi risus, 55 Cecropiofque fales referet, cultofque lepores?

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. At jam folus agros, jam pafcua folus oberro, Sicubi ramofæ denfantur vallibus umbræ,

Hic serum expecto, fupra caput imber et Eurus 60 Trifte fonant, fractæque agitata crepufcula fylvæ.

65

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva Procacibus herbis Involvuntur, et ipfa fitu feges alta fatiscit! Innuba neglecto marcescit et uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Mærent, inque fuum convertunt ora magiftrum. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefibœus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hîc gelidi fontes, hîc illita gramina musco,

Hîc

Hîc Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutus undas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, 75 (Et callebat avium linguas, et fidera Mopfus) Thyrsi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis? Aut te perdit amor, aut te malè fascinat astrum, Saturni grave fæpe fuit paftoribus astrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

80

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, et quid te Thyrfi futurum eft? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet esse juventæ Nubila frons, oculique truces, vultufque feveri, Illa choros, lufufque leves, et femper amorem Jure petit, bis ille mifer qui ferus amavit.

85

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, et filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita fastu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti;

Nil me blanditiæ, nil me folantia verba,

90

95

Nil me,
quid adeft, movet, aut fpes ulla futuri.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni̟ ̧
Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci,
Omnes unanimi fecum fibi lege fodales,
Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum
De grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes,
Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri;
Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus

Ag

105

110

Agmina phocarum numerat, vilifque volucrum 100
Paffer habet femper quicum fit, et omnia circum
Farra libens volitet, ferò fua tecta revisens,
Quem fi fors letho objecit, feu milvus adunco
Fata tulit roftro, seu ftravit arundine fossor,
Protinus ille alium focio petit inde volatu.
Nos durum genus, et diris exercita fatis
Gens homines aliena animis, et pectore difcors,
Vix fibi quifque parem de millibus invenit unum,
Aut fi fors dederit tandem non afpera votis,
Illum inopina dies quâ non fperaveris horâ
Surripit, æternum linquens in fæcula damnum.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras
Ire per aëreas rupes, Alpemque nivosam!
Ecquid erat tanti Romam vidisse sepultam,
(Quamvis illa foret, qualem dum viseret olim,
Tityrus ipfe fuas et oves et rura reliquit;)
Ut te tam dulci poffem caruiffe sodale,
Poffem tot maria alta, tot interponere montes,
Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviosque fonantes!
Ah certè extremùm licuiffet tangere dextram,
Et bene compofitos placidè morientis ocellos,
Et dixiffe vale, noftri memor ibis ad aftra.

115

120

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quamquam etiam veftri nunquam meminiffe pigebit, Paftores Thufci, Mufis operata juventus,

126

HicCharis, atque Lepos; et Thufcus tu quoqueDamon,

An

Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe.
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt et apud me munera veftra
Fifcellæ, calathique, et cerea vincla cicutæ,
Quin et noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, et Erancinus, erant et vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.

135

140

145

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Hæc mihi tum læto dictabat rofcida luna, Dum folus teneros claudebam cratibus hædos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus! Et quæ tum facili fperabam mente futura Arripui voto levis, et præfentia finxi, Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat, Imus? et argutâ paulùm recubamus in umbrâ, Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caflibelauni? Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, 150 Helleborúmque, humiléfq; crocos, foliúmq; hyacinthi, Quafque habet ifta palus herbas, artefque medentûm. Ah pereant herbæ, pereant artesque medentûm, Gramina, poftquam ipfi nil profecere magiftro. Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat 155

166

Fistula, ab undecimâ jam lux eft altera nocte,
Et tum forte novis admôram labra cicutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen et referam, vos cedite fylvæ. 160
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes
Dicam, et Pandrafidos regnum vetus Inogeniæ,
Brenúmque Arvigarúmq; duces, prifcúmq; Belinum,
Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos;
Tum gravidam Arturo fatali fraude Iögernen,
Mendaces vultus, affumptaque Gorlöis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi vita fuperfit,
Tu procul annosa pendebis fistula pinu
Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camœnis 170
Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni
Non fperâffe uni licet omnia, mi fatis ampla
Merces, et mihi grande decus (fim ignotus in ævum
Tum licet, externo penitufque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Usa, et potor Alauni,
Vorticibufq; frequens Abra, et nemus omne Treantæ,

Et Thamefis meus ante omnes, et fufca metallis
Tamara, et extremis me discant Orcades undis.

175

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi fervabam lentâ sub cortice lauri, 180 Hæc, et plura fimul, tum quæ mihi pocula Mansus, Manfus Chalcidicæ non ultima gloria ripæ, Bina dedit, mirum artis opus, mirandus et ipfe,

Et