Et circum gemino cælaverat argumento:

In medio rubri maris unda, et odoriferum ver, 185 Littora longa Arabum, et fudantes balsama sylvæ,

189

Has inter Phoenix divina avis, unica terris
Cæruleùm fulgens diverficoloribus alis
Auroram vitreis furgentem refpicit undis.
Parte alia polus omnipatens, et magnus Olympus,
Quis putet? hic quoque Amor, pictæq;innube phare-
Arma corufca faces, et spicula tincta pyropo; (træ,
Nec tenues animas, pectúfque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm flammantia lumina torquens
Semper in erectum spargit sua tela per orbes
Impiger, et pronos nunquam collimat ad ictus,
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.

195

Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es,nam quò tua dulcis abiret Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco,

201

Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, AEthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum; Heroúmque animas inter, divófque perennes,

205

AEthereos haurit latices et gaudia potat

Ore facro. Quin tu cœli poft jura recepta
Dexter ades, placidúfque fave quicunque vocaris,
Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis
Diodotus, quo te divino nomine cuncti
Cœlicolæ nôrint, fylvisque vocapere Damon.

210

Quód

Quòd tibi purpureus pudor, et fine labe juventus
Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas,
En etiam tibi virginei fervantur honores;
Ipfe caput nitidum cinctus rutilante corona,
Lætáque frondentis geftans umbracula palmæ
AEternum perages immortales hymenæos;
Cantus ubi, choreisque furit lyra mista beatis,
Festa Sionæo bacchantur et Orgia thyrso.

Jan. 23. 1646.

215

Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academiae Bibliothecarium.

De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. Strophe 1.

G

Emelle cultu fimplici gaudens liber,
Fronde licet geminâ,

Munditiéque nitens non operosâ,

Quam manus attulit

Juvenilis olim,

Sedula tamen haud nimii poetæ;

Dum vagus Aufonias nunc per umbras,

Nunc Britannica per vireta lufit

Infons populi, barbitóque devius

Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio
Longinquum intonuit melos

Vicinis, et humum vix tetigit pede;

Antistrophe.

Quis te parve liber, quis te fratribus

5

10

Sub

Subduxit reliquis dolo?

Cum tu missus ab urbe,

Docto jugiter obfecrante amico,
Illuftre tendebas iter

Thamefis ad incunabula

Cærulei patris,

Fontes ubi limpidi

Aonidum, thyafufque facer

Orbi notus per immenfos

Temporum lapfus redeunte cœlo,
Celeberque futurus in ævum;

Strophe 2.

Modò quis deus, aut editus deo
Priftinam gentis miseratus indolem
(Si fatis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus,
Almaque revocet ftudia sanctus,
Et relegatas fine fede Mufas

Jam penè totis finibus Angligenûm;

Immundafque volucres

Unguibus imminentes

Figat Apollineâ pharetrâ,

Phinéamque abigat peftem procul amne Pegaséo.

Antiftrophe.

Quin tu, libelle, nuntii licet malâ

Fide, vel ofcitantiâ

Semel erraveris agmine fratrum,

15

20

25

30

35

Seu

Seu quis te teneat fpecus,

Seu qua te latebra, forsan unde vili
Callo teréris inftitoris infulfi,

Lætare felix, en iterum tibi

Spes nova fulget posse profundam
Fugere Lethen, vehique fuperam
In Jovis aulam remige pennâ;

Nam te Roüfius fui

Strophe 3.

Optat peculî, numeróque jufto
Sibi pollicitum queritur abeffe,
Rogatque venias ille cujus inclyta

40

45

50

Sunt data virûm monumenta curæ:
Téque adytis etiam facris

Voluit reponi, quibus et ipfe præfidet

AEternorum operum cuftos fidelis,

Quæftorque gazæ nobilioris,

Quàm cui præfuit Iön

Clarus Erechtheides

Opulenta dei per templa parentis

Fulvofque tripodas, donaque Delphica,

Ion Actæâ genitus Creusâ.

Ergo tu visere lucos

Antistophe.

Mufarum ibis amœnos,

Diamque Phœbi rurfus ibis in domum,

Oxoniâ quam valle colit

Delo posthabitâ,

55

60

65

Bifidóque Parnaffi jugo:

Ibis honeftus,

Poftquam egregiam tu quoque fortem

Nactus abis, dextri prece follicitatus amici.
Illic legéris inter alta nomina

Authorum, Graiæ fimul et Latinæ

Antiqua gentis lumina, et verum decus.

Epodos.

Vos tandem haud vacui mei labores,
Quicquid hoc fterile fudit ingenium,

Jam ferò placidam fperare jubeo

Perfunctam invidiâ requiem, fedesque beatas

Quas bonus Hermes

Et tutela dabit folers Roüfi,

70

75

Quo neque lingua procaxvulgi penetrabit, atque longè

Turba legentum prava facesset;

At ultimi nepotes,

Et cordatior ætas

Judicia rebus æquiora forfitan

Adhibebit integro finu,

Tum livore fepulto,

Si quid meremur fana pofteritas sciet
Roufio favente.

80

85

Ode