Et circum gemino cælaverat argumento: In medio rubri maris unda, et odoriferum ver, 185 Littora longa Arabum, et fudantes balsama sylvæ, 189 Has inter Phoenix divina avis, unica terris 195 Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es,nam quò tua dulcis abiret Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco, 201 Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, AEthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum; Heroúmque animas inter, divófque perennes, 205 AEthereos haurit latices et gaudia potat Ore facro. Quin tu cœli poft jura recepta 210 Quód Quòd tibi purpureus pudor, et fine labe juventus Jan. 23. 1646. 215 Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academiae Bibliothecarium. De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. Strophe 1. G Emelle cultu fimplici gaudens liber, Munditiéque nitens non operosâ, Quam manus attulit Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ; Dum vagus Aufonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lufit Infons populi, barbitóque devius Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio Vicinis, et humum vix tetigit pede; Antistrophe. Quis te parve liber, quis te fratribus 5 10 Sub Subduxit reliquis dolo? Cum tu missus ab urbe, Docto jugiter obfecrante amico, Thamefis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyafufque facer Orbi notus per immenfos Temporum lapfus redeunte cœlo, Strophe 2. Modò quis deus, aut editus deo Jam penè totis finibus Angligenûm; Immundafque volucres Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetrâ, Phinéamque abigat peftem procul amne Pegaséo. Antiftrophe. Quin tu, libelle, nuntii licet malâ Fide, vel ofcitantiâ Semel erraveris agmine fratrum, 15 20 25 30 35 Seu Seu quis te teneat fpecus, Seu qua te latebra, forsan unde vili Lætare felix, en iterum tibi Spes nova fulget posse profundam Nam te Roüfius fui Strophe 3. Optat peculî, numeróque jufto 40 45 50 Sunt data virûm monumenta curæ: Voluit reponi, quibus et ipfe præfidet AEternorum operum cuftos fidelis, Quæftorque gazæ nobilioris, Quàm cui præfuit Iön Clarus Erechtheides Opulenta dei per templa parentis Fulvofque tripodas, donaque Delphica, Ion Actæâ genitus Creusâ. Ergo tu visere lucos Antistophe. Mufarum ibis amœnos, Diamque Phœbi rurfus ibis in domum, Oxoniâ quam valle colit Delo posthabitâ, 55 60 65 Bifidóque Parnaffi jugo: Ibis honeftus, Poftquam egregiam tu quoque fortem Nactus abis, dextri prece follicitatus amici. Authorum, Graiæ fimul et Latinæ Antiqua gentis lumina, et verum decus. Epodos. Vos tandem haud vacui mei labores, Jam ferò placidam fperare jubeo Perfunctam invidiâ requiem, fedesque beatas Quas bonus Hermes Et tutela dabit folers Roüfi, 70 75 Quo neque lingua procaxvulgi penetrabit, atque longè Turba legentum prava facesset; At ultimi nepotes, Et cordatior ætas Judicia rebus æquiora forfitan Adhibebit integro finu, Tum livore fepulto, Si quid meremur fana pofteritas sciet 80 85 Ode |