THE SAME TRANSLATED. Felix paludem trans Acherontiam Elysios venit Umbra lucos : Æstiva misceri caterva, et Cum strepitu glomerare carmen; Gratantium illi turba sodalium Occurrit ingens : mollior halitus Inspirat aurarum, micantque Purpurei super arva coeli. Virtute functis hic animis datur Hic labis immunesque lethi Aeriæ spatiantur Umbræ. Flores amoenos inter et arbores Laurique collatæque myrti Dulcis odos, hyacinthinâque And silver-sparkling rivers meet, Their verdant shores along; every dale Of airy harp and nightingale And babbling water-song. There is no bound of time or place; Advancing as he wills : The tender bosom thrills. And memory is unmixt with pain, Though consciousness they still retain Of joys they left behind : Whate'er on earth they held most dear, То pure enjoyment hallow'd here Suffusa multâ luce rosaria ; Effulget, æternique rore Se recreans amaranthus ævi. Argenteorum leniter amnium Auditur occulto recessu Unda cadens, aviumque cantus, Et mota blando chorda Favonio. Haud finis ullus temporis aut loci ; Utcunque mutavere sedes, Arya patent vacuique campi. Et tædiorum gens ea nescii: Quam vita pertentat beatos Perpetuâ vice gaudiorum. Et sæpe Impune mentes præteritum movet, dulci ludit imagine, Sanctius et melius resurgat. The pilgrim oft by whispering trees And laid his burden down: The field with plenty crown. The warrior-chief in soft repose And martial sounds begin And dreadful battle-din. The lover, whom untimely fate Expects the destin'd hour, With love's immortal dower. Meanwhile in many a vision kind And for her brow he weaves Nor human heart conceives. Viator altâ sub platano jacit Et falce decisas colonus Lustrat opes cerealis agri. Dormit quieti margine rivuli, Miratur apparere somnis Bellipotens : oritur repente Tumultus hastarum et litui strepor, Et mox phalangum ad bella ruentium Concursus, et sævi furores, Et medii fremitus duelli. Conjux ademptus conjugis a sinu Cum dote coelesti refulgens Connubiis redeat puella ; Cernitque jam nunc aurea somnians, Qualemque vates nec cecinit, neque Humana concepere corda, Ipse parat capiti coronam. |