220

Διαίσσει τον χρυσομίτραν
Tε κικλήσκω τάσδ επώνυμου
Γας ούνοπα Βάκχον Εύίον
Μαινάδων μονόςολον,

Πελασθήναι φλέγοντ’ αγλαώπι πεύκα
Επί τον απόλιμον εν θεούς θεόν.

ACTUS SECUNDI SCENA PRIMA.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ, ΧΟΡΟΣ.

ΙΑΜΒΟΙ. Οι. Αιτέϊς άδ' αιτείς, τάμ' εαν θέλης έπη Κλύων δέχεσθαι, τη νόσο 9' υπηρετείς 295. Αλκήν λάβοις αν κάνακέφισιν κακών. Αγώ ξένα μεν το λόγο τόδ' εξερώ, ΞένG δε τα ταραχθέντG-· γαρ αν μακράν Ιχνευον αυτός, μη έκ έχων το σύμβολον" Νύν δ' (ύςερG- γαρ αςός εις ασες τελώ) 230 Υμίν σροφωνώ πάσι Καδμίοις τάδε Οξις ποθ' υμών Λάϊον τον Λαβδάκα

Κάτοιδεν, ανδρός εκ τίνα διώλετο,
Tστον κελεύω πάντα σημαίνειν έμοί.
Και μεν φοβείται τεπίκλημ', υπεξελών 235
Αυτός καθ' αυτό: σείσεται γάρ άλλο μεν
Ας εργές έδέν, γής δ' άπεισιν αβλαβής.
Εί δ' αυ τις άλλον οι δεν εξ άλλης χθονός
Toν αυτόχειρα, μη σιωπάτω" το γαρ
Κέρδο- τελώ 'γώ, χ η χάρις ωροσκείσεται. 240
Εί δ' αυ σιωπήσεσθε, και τις και φίλο
Δείσας απώση τόπG-, ή και αυτό τόδε,
Ακ τώνδε δράσω, ταύτα χρή κλύειν έμε.
Τον άνδρ' απαυδώ τέτον όςις εςί, γής
Τήσδ', ής εγώ κράτη τε και θρόνες νέμω, 245
Μήτ’ εισδέχεσθαι μήτε προσφωνείν τινα,
Μήτ' εν θεών ευχαϊσι μήτε θύμασι
Κοινόν ποιείσθαι, μήτε χέρνιβας νέμεν:
Ωθείν δ' απ’ οίκων σάνlας, ως μιάσματα
Tεδ' ημίν όντG» ως το Πυθικον θεα 250

233. Ανδρος εκ τινος.-934. σημαινειν εμοι.–249. Ωθειν απ’ οικων, and note the four lines from the 250th.

Μαντείον εξέφηνεν αρτίως έμοί.
Εγώ μεν ούν τοιοσδε τω τε δαίμονα
Τω τ' ανδρί τώ θανόν7ι σύμμαχος πέλω.
Κατεύχομαι δε τον δεδρακότ', είτε τις
Είς ών λέληθεν, είτε ωλειόνων μέτα, 255

255. It is not difficult to conceive that the letters which were shewn by figures 9 and 10, ante, to compose the name of Ralph in Hudibras, have a resemblance also to the two Greek Words Εις ων, as drawn in

Fig. 128.

the s being in shadow, and all the other letters in light; and the various human like prototypes shewn, passim ante, to be formed out of the shadows of Ralph's (now @dipus's person) give a ready explanation likewise of the πλειονων μετα. The frequent use of κακον, κακως, and the like terms, with respect to Edipus, have regard to his prototype (the same as that of Ralph in Hudibras) being often likened to the devil.

Κακον κακώς νιν άμοιρον εκτρίψαι βίον.
Επεύχομαι δ' οίκοισιν ο ξυνέσιος
Εν τοίς εμοίς γένοιτ' εμού συνειδότος,
Παθείν άπερ τοϊσδ' αρτίως κρασάμην.
Υμίν δε ταύτα πάντ’ επισκήπιω τελών,
Υπέρ τ' εμαυτό, του θεά τε, τήσδε τε
Γής, ώδ ακάρπως καθέως εφθαρμένης.
Ουδ' α γάρ ήν το πράγμα μη θεήλατον,
Ακάθαρτον υμάς εικός ήν έτως εαν,
Ανδρός και αρίσε βασιλέως τ’ όλωλότος,
Αλλ' εξερευνάν" νύν δ' επικυρώ τ' εγώ,
Εχων μεν αρχας ας εκείνα ίχε πρίν,
Εχων δε λέκτρα, και γυναίχ ομόσπορον,
Κοινών τε παίδων κοιν' άν, α κείνω γένος
Μη δυσύχησεν, ήν αν εκπεφυκότα.
Νύν δ' ες το κρίνε κράτ’ ενήλα9' η τύχη.
Ανθ' ών εγώ τάδ' ώσπερεί τέμε πατρος
Υπερμαχάμαι, καπί πάντ' αφίξομαι

265

270

257. Ξυνεσιος.-958. Συνειδοτος.--261. Υπερ τ' εμαυτε, τε θεε τε.---263. Πραγμα θεηλατον.-265. Ανδρος ολωλοtos, and the four lines from the 267th.

Ζητών τον αυτόχειρα το φόνο λαβείν,
Το Λαβδακείω παιδί, Πολυδώρο τε καί 275
Τα ορόσθε Κάδμε, το πάλαι τ' ΑγήνορG.
Και ταύτα τοις μη δρώσιν, εύχομαι θεός
Μήτ’ άροτον αυτοίς γήν ανιέναι τινα,
Μήτ' &ν γυναικών παίδας αλλα το πότμο
Τω νύν φθεράσθαι, κάτι τόδ' εχθίoνι. 280
Ημίν δε τοις άλλοισι Καδμείοις, όσοις
Τάδ' ες' αρέσκον9', ή τε σύμμαχο Δίκη,
Χ’ οι πάντες εύ ξυνειεν είσαεί θεοί.

Χο. Ωσέρ μ' αραίoν έλαβες, ώδ' άναξ ερώ
Ούτ' έκτανον γαρ, έτε τον κτανοντ' έχω 285
Δάξαι. το δε ζήτημα, το πέμψαν7G- ήν
Φοίβο τόδ' ειπείν, όςις είργαςάι πόλε.

Οι. Δίκαι έλεξας: « αλλ' αναγκάσαι θεός, « Αν μη θέλωσιν, έδε ας δύναιτ’ άνης. Χο. Τα δεύτερ' έκ τώνδ' αν λέγοι, ά μου δοκεί.

290 Οι. Εί και τρίτ' εςί, μή παρης το μή και φράσαι.

986. Τα πεμψαντος ην Φοιξε τοδ ειπειν.