Μη χερσί καίνων. ει δ' ετύγχανες βλέπων,
Και τέργον αν σε τέτ' έφην είναι μόνο.

Τει. Αληθές: εννέπω σε τω κηρύγματι,
Ωίπερ προσπας, εμμένειν, καφ' ημέρας
Της νύν προσαυδάν μήτε τούσδε', μήτ' εμέ, 360
Ως όντι γης τήσδ' ανοσίω μιάς ορι.

Οι. Ούτως αναιδώς εξεκίνησας τόδε
Το ρήμα και και που τέτο φεύξεσθαι δοκείς και
. Τα. Πέφευγα' τ' αληθές γάρ ισχύον τρέφω.
Οι. Προς το διδαχθείς και ο γαρ έκ γε της

τέχνης. - 365
Τει. Προς σε συ γαρ μ' ακονία προτρέψω
λέγειν.

[μαθω.
Οι. Ποίον λόγον και λέγ αύθις, ως μάλλον
Τει. Ουχί ξυνήκας πρόσθεν, ή'κπερα λέγειν;
Οι. Ουχ ώςέ γ ειπείν γνωςόν. αλλ' αύθις
" Φράσον. .

369 . Τει. Φονέα σε φημί τανδρος ζητείς κυρέϊν. 357. Μονα-αληθες.-359. κεφ' ημερας της νυν. 364. Αληθες τρεφω.

370. Note the whole of this line, and the 374th, and 377th.

Οι. Αλλ' ούτι χαίρων δις γε πημονας έρείς.
Τα. Είπω τί δήτα κάλλ', ίν' οργίζη πλέον και
Οι. Οσον γε χρήζεις ως μάτην ειρήσεται.

Tel. Λεληθέναι σε φημί συν τοις φιλτάτοις Αίχισ9' ομιλούντ', εδ' οράν ίν' η κακά. 375

Οι. Η καί γεγηθώς ταύτ' αεί λέξειν δοκείς;
Τα. Είπέρ τιγ' εςί της αληθείας σθέν .

Οι. Αλλ' εςι, σλήν σοι· σοι δε τότ' ουκ ές', επει Τυφλός τα τ' ώτα, τόν τε νούν, τα τ' όμματ’ .

Τει. Συ δ' άθλιός γε ταύτ' όνειδίζων, ά σοι Ουδείς δς όχι τώνδ' ονειδιεί τάχα. 381

Οι. Μιάς τρέφη προς νυκτός ώςε μήτ' εμέ, Μήτ' άλλον, όςις φώς δρα, βλέψαι πότ' άν.

Τει. Ου γαρ με μοίρα ωρός γέ σε πεσών, επει Ικανός Απόλλων, ώ τάδ' εκπράξαι μέλει. 385

Οι. Κρέον7G- ή σε ταύτα τα 'ξευρήματα;
Tel. Κρέων δέ σοι σημ' εδέν· αλλ' αυτός συ

σοί.

38. Mιας τρεφη ωροσ νυκτος" as of the moon, the queen of the night.

383. Ορις φως ορα, and ικανος Απολλων (385).

Οι. Ω ωλέτε, και τυραννί, και τέχνη τέχνης Υπερφέρεσα τα σολυζήλω βίω, Οσος παρ' υμίν ο φθόνος φυλάσσεται. 390 Εί τήσδε γ αρχής ένεκ, ήν εμοί πόλις Δωρητόν εκ αίτητών εισεχείρισε, Ταύτης Κρέων και πιςός, δύξ αρχής φίλο, Λάθρα μ' υπελθών εκβαλείν μείρεται, Υφείς μάγoν τoιόνδε μηχανορραφου, Δόλιον, αγύρτην, όςις εν τοις κέρδεσι Μόνον δέδορκε; την τέχνην δ' έφυ τυφλός. Επει, φέρ' ειπε, πε συ μάνλις ά σαφής; Πώς έχ 39' η ραψωδός ενθαδ' ήν κύων, Hύδας τι τοισδ' ας οίσιν έκλυτήριον ; 400 Καί τοι τόν αίνιγμ' εχί το πιόντος ήν Ανδρος διειπείν, αλλά μαντέιας έδει: Ην έτ' απ' οιωνών συ προφάνης έχων, . Ούτ' εκ θεών το Γνωτόν· αλλ' έξω μολών Ο μηδέν ειδως Οιδίπος, έπαυσά νιν 405 Γνώμη κυρήσας, εδ' απ' οιωνών μαθών

399. The sphinx's riddle shall be explained hereafter, and with relation to this passage,

Ον δη σε σειράς εκβαλείν, δοκών θρόνοις
Παραςατήσειν τοϊς Κρεοντείοις πέλας.
Κλαίων δοκείς μοι και συ, χω συνθείς τάδε,
Αγηλατήσεινδε μη δόκεις γέρων 410
Ελαι, παθών έγνως αν οι περ Φρονείς.

Χο. Ημίν μεν εικάζεσι και τα τάδ' έπη
Οργή λέλέχθαι και τα σ', Οιδίπε, δοκεί.
Δεί δ' ο τοιούτων, αλλ' όπως τα το θες
Μαντά άριςα λύσομεν, τόδε σκοπεϊν. 415

Τα. Εί και τυραννείς, εξισωτέον το γούν Ισ’ αντιλέξαι τέδε γαρ καγώ κρατώ. Ου γάρ τι σοι ξω δελG-, αλλά Λοξία Ως' ο Κρέοντα προςάτο γεγραψομαι.. Λέγω δ', επειδή και τυφλόν μ' ωνεί δισας, 420 Συ και δέδορκας, κα βλέπεις ένα κακό, Ουδ' ένθα ναίεις, όδ' ότων οικείς μέτα. Ας' οίςθ' αφ' ών εί; και λέληθας εχθρός ών

407. Ον συ σειρας εκβαλειν.-414. Τα θεε μαντεια.

Τοίς σοίσιν αυτ8 νέρθε, καπί γής άνω;
Και σ' άμφιπλής μητρός τε και τα σε πατρός 425
Ελα πότ' εκ γής τήσδε δεινόπος αρά,
Βλέπονία νύν μεν όρθ', έπειτα δε, σκότου
Βοής δε της σής ποίος εκ έςαι λιμήν και
Ποίος Κιθαιρών όχι σύμφωνα- τάχα,
Οταν κατάισθη τον υμέναιον, όν δόμοις 430

* 497. Βλεπουλα σκοτον, is referable to the moon's reigning in the midst of darkness.

499. The mountain Κιθαιρην, on which it will appear by and bye that dipus was exposed in his infancy, takes its name from the appearance of a lyre (κιθαρα) marked thereon, as drawn in

Fig. 131,

and lying in the moon towards the feet of the prototype of dipus.