Οι. Το σον δε γ οξθα: και λεγοις αν εν

φρονών. Κρ. Ποίον τόδ'; ει γάρ οίδα γ, ούκ αρνήσομαι.

Οι. Οθ' ένεκ ει μή σοι ξυνήλθε, τάς εμάς 581 Ουκ άν ποτ' είπε Λαϊς διαφθοράς.

Κρ. Ει μεν λέβει τάδ', αυτός οίσ9': εΓώ δε σε Μαθεϊν δικαιώ ταύθ', άπερ καμά σύ νύν.

Οι. Εκμάνθαν' ο γάρ δή φονεύς αλώσομαι.
Κρ. Τί δήτ' αδελφήν την εμήν γήμας έχεις και
Οι. Αρνησις εκ ένεσιν ών ανισοράς. 586
Κρ. Αρχεις δ' εκείνη ταυτά, γής ίσον νέμων και
Οι. Αν ή θέλεσα, πάντ' εμού κομίζεται.
Κρ. Ουκούν ισομαι σφών εγώ δυοϊν τρίτος.
Οι. Ενταύθα Γαρ δή και κακος φαίνο φίλος.590
Κρ. Ούκ εί διδοίης γ', ως ενώ, σαυτώ λόfoν.

581. It is now time to state that Laïus has the same prototype in the moon as the middlemost of the three outlines of Hudibras, being, as such, opposite to the prototype of Edipus, (Ralph,) and therefore librating to contrary parts, he is feigned to be put to death (or obscured) by him. The priest who accompanies Laïus, has for his

Σκέψαι δε τούτο πρώτον, εί τιν' άν δοκείς
Αρχειν ελέσθαι ξυν φόβοισι μάλλον, ή

in his rheda, Or one-horse chariot, with the κηρυξ, or priest, therein with him, as stated hereafter in

Ατρεςον εύδοντ', εί τα γ αύθ' έξει κράτη.
ΕΓώ μεν εν έτ' αυτος μείρων έφυν 595
Τύραννο- είναι μάλλον, ή τύραννα δραν,
Ούτ' άλλG- όςις σωφρονείν επίςαλαι.
Νύν μεν γαρ εκ σε σάντ’ άνευ φόβο φέρω
Εί δ' αυτος ήρχον, πολλά καν άκων έδρων.
Πως δήτ' εμοί τυραννίς ήδίων έχειν 600
Αρχής αλύπο και δυνας είας έφυ;
Ούπω τοσούτον πατημένος κυρώ,
Ως' άλλα χρήζειν ή τα συν κέρδει καλά.
Νίν πάσι χαίρω, νύν με σάς ασπάζεται:
Νύν οι σέθεν χρήζοντες εκκαλούσί με 605
Το γαρ τυχεϊν αυτοίς απαντ' ενταύθ' ένι.
Πώς δήτ' έξω κεϊν αν λάβοια, αφείς τάδε και
Ουκ αν Γένοιτο νές κακός καλώς Φρονών.
Αλλ' ούτ' έραςής τήσδε της γνώμης έφυν,
Ούτ' άν μετ' άλλα δρώντος άν τλαίην ποτέ. 610
Και τώνδ' έλεγχος, τέτο μεν Πυθώδ' ιών,

the play, and warranted by the appearances in the moon. - 585. Jocasta has the same original as Osric

Πεύθε τα χρυσθέντ' ι σαφώς ήγΓειλά σου Taūt': daa’ šav ME TĄ TEPacuóru nábys in Hamlet; this prototype is drawn in such female character in

Fig. 134.

587. Ins soov vepww; and note (under the same view to the equilibrium of the moon) the 589th line.

593. Evv. po 60101 TPESON-owopovers--aveu pobx, all these terms regard the librations of the moon. •

604. Note this line particularly.

613. Ty TEPACHOTW, viz. as of the prototype of Teiresias, the sooth- (or truth-) sayer, looking through a telescope; on which subject refer back to the first pages of this volume. Indeed, the name of Teiresias may be derived from Taipea, astra. VOL. IV.

0

Κοινή τι βελεύσαντα, μη μ' απλή κτάνης Ψήφω (διπλή δε, τη τ' εμη και σή,) λαβών. 615 Γνώμη δ' αδήλω μή με χωρίς αιτιώ. « Ου γαρ δίκαιον έτε τους κακός μάτην « Χρηςες νομίζειν, ούτε τες χρησες κακές. « Φίλον γάρ έσθλόν έκβαλείν, ίσον λέω, « Και τον παρ' αυτού βίοτον, δν πλείςον φιλεϊ. Αλλ' εν χρόνω γνώση τάδ' ασφαλώς επεί 621 « Χρόν δίκαιον άνδρα δείκνυσιν μόνο « Κακόν δε καν εν ημέρα γνοίης μια.

Χο. Καλώς έλεξεν· ευλαβε μένει πεσειν, Αναξ: “φρονείν Γαρ οι ταχείς, εκ άσφαλείς. 625

Οι. Οταν ταχύς τις δυπιβολεύων λάθρα
Χωρή, ταχυν δει καμε βολεύειν πάλιν.
Εί δ' ήσυχάζων προσμενώ, τα τούδε μεν
Πεπραγμέν' έςαι, τάμα δ' ημαρτημένα.

Κρ. Τί δήτα χρήζεις, ή με γής έξω βαλάν και

626. Λαθρα, as when obscured; and παλιν, as come into view again.