705

Παραφρόνιμον, άπορου

700 Επί φρόνιμα πεφάνθαι Μ' άν, εί σε νοσφίζομαι, Ος γ εμάν γαν φίλαν Εν πόνοις αλύεΣαν κατ’ ορθόν έρησας. Τανύν δ' έυπομπG-, Ει δύναιο, γίνο.

ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΑ Β. Io. Πρός θεών δίδαξον κάμ', άναξ, ότε ποτέ Μήνιν τοσήνδε πράματG- σήσας έχεις.

Οι. Ερώ (σε γάρ τώνδ' ες ωλέον, γύναι, σέβω) Κρέουλος, οία μοι βεβολευκώς έχει. 711

Ιο. Λέγ, δ σαφώς το νεικος εγκαλών έρείς.

Οί. Φονέα με φησί Λαΐου καθαςάναι.
Ιο. Αυτός ξυνειδώς, ή μαθών άλλα πάρα και

Οι. Μάνλιν μεν έν κακόργον εισπέμψας επει Τόν εις εαυτόν, σαν ελευθεροί σόμα. 716

705. Ος κατ’ ορθον ερησας, as y libration.
706. Ευπομπος.-714. Ξυνειδως

IAMBOI. Ιο. Συ νύν αφείς σεαυτόν, ών λέγεις πέρι, Εμε πακεσον, και μαθ' ένεκ έςί σοι Βρότερον όδεν μαντικής έχον τέχνης. Φανώ δέ σοι σημεία τωνδε σύντομα. 720 Χρησμος γαρ ήλθε Λαίω ωότ', (ουκ ερώ Φοίβο γ απ' αυτού, των δ' υπηρετών απο) Ως αυτον ήξει μοίρα προς παιδος θανείν Οσις γένοιτ' εμέ τε κακείνα πάρα. Και τον μεν, ώσπερ γ και φέτις, ξένοι ποτέ 725 Λησαι φονεύεσ' έν τριπλαϊς αμαξιτοϊς.

719. Note Bporcov, and the whole of the 720th line.

792. Των δ' υπηρετων απο, that is, by the figures in the moon, the images of those in the sun.

723. Aυτoν προς παιδος θάνειν, that is, that his prototype should become obscured by the moon's libration, as above repeatedly observed.

726. The shadows which compose the prototypes, of dipus on the one hand, and of Laïus on the other, divide the moon into three parts left in light, and as all the light parts meet like several

VOL. IV.

Παιδος δε βλάκας και διέσχον ημέραι
Τρείς και νυν άρθρα κείνος ενζεύξας ποδούν,
Ερριψεν άλλων χερσίν εις άβατον όρος.
Κανταϊ9' Απόλλων ότ' εκείνον ήνυσε 730
Φονέα γενέσθαι πατρος, ότε Λάϊον
Το δεινον ούφοβείτο ορος παιδός θανείν.
Τοιαύτα φημαι μαντικαί διώρισαν"
Ων εντρέπε συ μηδέν. ών γαρ αν θεός
Χρείαν έρευνα, ραδίως αυτός φανεί. 735

Οι. Οϊόν μ' ακέσαντ' αρτίως έχει, γύναι,
Ψυχής σλάνημα, κανακίνησις φρενών.

Ιο. Ποίας μερίμνης τ89' ύφοςραφείς λέγεις και

Οι. Εδοξ' ακούσαι σε τόδ', ώς ο Λάϊος Κατασφαγείη τσρος τριπλαϊς αμαξιτοίς. 740

paths at the point on which the horse and chariot of Laïus stand, I take them to constitute the three roads here alluded to.

728. Observe the feet of Edipus in his prototype, and in fig. 124.

729. Αβατον ορος.-730. Απολλων.

737. Ψυχης πλανημα, alludes to the moon being considered as a planet by the ancients: ανακινησις relates to her librations.

Ιο. Ηυδάτο γάρ ταύτ', εδέ πω λήξαντ’ έχει.
Οι. Και σε 69' ο χώρος έτος, και τόδ' ήν

πάθος; Ιο. Φωκίς μεν η γη κλήζεται» σχισή δ' οδος Ες ταυτο Δελφών καπό Δαυλίας άγει. 744

Οι. Και τις χρόνος τοϊσδ' εςιν δυξεληλυθώς και Ιο. Σχεδόν τι πρόσθεν ή σε τήσδ' έχων χθονος Αρχήν εφαίνε, ταύτ' έκρύχθη πόλει. . Οι. Ω Ζευ, τί με δράσαι βεβούλευσαι πέρι και Ιο. Τί δ' εςί σοι τότ', Οιδίπος, ενθύμιον και

Οι. Μή πω μ' έρώτα τον δε Λάϊον, φύσιν 750 Τίν είχε, Φράζε. τίνα δ' ακμην ήβης έχων.

743. This name, Φωκις, may have its origin from the circumstance that those broad shadows of the moon which in the Tale of Bacchus and the Pirates were likened to dolphins, as drawn in fig. 118, may be conceived likewise to resemble φωκαινας, whales : Or the entire shadows of the moon may be considered as resembling a sea calf, φωκη, phoca ; its head having the same prototype as the head of the second lion, drawn in fig. 117.

746. Note this line, and particularly the five that follow the 750th.

Ιο. Μέγας, χνοάζων άρτι λευκανθες κάρα. Μορφής δε της σής έκ απεςάτει πολύ.

Οι. Οίμοι τάλας: έοικ' εμαυτόν εις αράς
Δεινές προβάλλων αρτίως εκ αδεναι. 755
Io. Πώς φής; δενώ τοι σρός ’ αποσκοπεσ'

avaz.
Οι. Δενώς αθυμώ μη βλέπων και μάντις ή.
Δείξεις δε μάλλον, ην εν εξίπης έτι.
Ιο. Και μην δενώ μέν α δ' άν έρη, μαθέσ'

ερώ.
Οι. Πότερον εχώρει βαιός, ή πολλές έχων
Άνδρας λοχίτας, οι’ ανήρ αρχηγέτης ; 761

Ιο. Πέντ’ ήσαν οι ξύμπαύλες, εν δ' αυτοϊσιν ήν
Κήρυξ απήνη δ' ήγε Λάϊον μία.

Οι. Αί, α τάδ' ήδη διαφανή· τίς ήν πόλε
Ο τέσδε λέξας τους λόγος υμίν, γύναι και 765
Io. Οικεύς τις, όσπερ ίκετ' εκσωθεις μόνος.

Οι. Η καν δόμοισι τυγχάνει τανύν παρών και

Ιο. Οι δήτ' άφ' έ γαρ κείθεν ήλθε, και κράτη • Σε τ' άδ' έχοντα, Λάϊόν τ’ όλωλότα,

762. If the south of the moon be placed upper