Page images
PDF
EPUB

Εξ ἦρος εἰς Αρκτδρον ἐμμήνες χρόνες.
Χειμῶνι δ' ἤδη, τάμα τ ̓ εἰς ἔπαυλ ̓ ἐγὼ
Ηλαυνον, τός τ ̓ εἰς τά Λαΐο ςαθμά.
Λέγω 77άτων, ἢ ἐ λέΓω πεπραΓμένον ; 1150
Θε. Λέγεις ἀληθῆ, καίπερ ἐκ μακρό χρόνο.
Αγ. Φέρ ̓ εἰπὲ νῦν· τότ ̓ οἶσθα παῖδα μοί τινα
Δες, ὡς ἐμαυτῷ θρέμμα θρεψαίμην ἐγώ ;

1151. Note the whole of this line.

1152. Edipus in his infant state, as delivered successively to the two shepherds, has the same prototype as Fortinbras in Hamlet; and that prototype occupies the same space in the moon as the prototype of Edipus when full grown, viz. as Ralph in Hudibras; and there are marks of bandages on his swelled feet, as drawn in

Fig. 138.

corresponding with the prototype.

Θε. Τί δ ̓ ἔςι ; πρὸς τί τῦτο τοῦπος ἱςορεῖς ;
Αγ. Οδ ̓ ἐςίν, ὦ τῶν, κεῖνος, ὃς τότ ̓ ἦν

νέος.

1155

Θε. Οὐκ εἰς ὄλεθρον ; & σιωπήσας ἔσῃ;

τα

Οι. Α, μὴ κόλαζε, πρέσβυ, τόνδ'· ἐπεὶ τὰ σὰ Δεῖται κολας μᾶλλον, ἢ τὰ τέδ ̓ ἔπη.

Θε. Τί δ ̓, ὦ Φέριςε δεσποτῶν, ἁμαρτάνω ;
Οι. Οὐκ ἐννέπων τὸν παῖδ ̓, ὃν ἔτος ἱςορεῖ. 1160
Θε. Λέγει γὰρ εἰδὼς ἐδὲν, ἀλλ ̓ ἄλλως πονεῖ.
Οι. Σὺ πρὸς χάριν μὲν ἐκ ἐρεῖς, κλαίων δ'
ἐρεῖς.

Θε. Μὴ δῆτα πρὸς θεῶν τὸν γέροντά μ' αἰκίσῃ.
Οι. Οὐχ ὡς τάχος τὶς τδδ ̓ ἀποςρέψει χέρας;
Θε. Δύςηνος· ἀντὶ τε ; τί προσχρήζων μα
1165

[ocr errors]

1156. Σιώπησας, as before explained in note on the 1085th line.

1164. The streaks of light on the person of the Θεράπων, which have already been seen to have given rise to such a variety of imaginary resemblances, may be conceived to be like cords binding his hands behind his back.

Οι. Τὸν παῖδ ̓ ἔδωκας τῶδ', ὃν ἔτος ἱςορᾶ ; Θε. Εδωκ· ὀλεσθαι δ ̓ ὤφελον τῇδ ἡμέρα. Οι. Αλλ' εἰς τόδ' ἥξεις μὴ λέγων Γε τἔνδικον. Θε. Πολλῷ γε μᾶλλον ἦν φράσω διόλλυμαι. Οι. Ανὴρ ὅδ', ὡς ἔοικεν, ἐς τριβάς ἐλᾷ. 1170 Θε. Οὐ δῆτ ̓ ἐξωγ ̓· ἀλλ ̓ εἶπον ὡς δοίην πάλαι. Οι. Πόθεν λαβών ; οἰκεῖον, ἣ ξ ἄλλο τινός ; Θε. Εμὸν μὲν ἐκ ἔγωγ', ἐδεξάμην δέ τ8. Οι. Τίνος πολιτῶν τῶνδε, κοκ ποίας ςέγης ; Θε. Μὴ πρὸς θεῶν, μὴ δέσποθ', ιςόρει πλέον. 1175 Οι. Ολωλας, εἴ σε ταῦτ ̓ ἐρήσομαι πάλιν. Θε. Τῶν Λαΐδ τοίνυν τὶς ἦν γεννημάτων. Οι. Η δόλος, ή κείνε τὶς ἐγΓενὴς Γεγώς ; Θε. Οἴμοι· πρὸς αὐτῷ γ ̓ εἰμὶ τῷ δεινῷ λέΓειν. Οι. Κατωγ' ακέων· ἀλλ ̓ ὅμως ἀκοςέον. 1180 Θε. Κάνε γέ τοι δὴ παῖς ἐκλήζεθ'· ἡ δ ̓ ἔσω Κάλλις ̓ ἂν εἴποι σὴ Γυνὴ τάδ' ὡς ἔχει.

Οι. Η γὰρ δίδωσιν ἥδέ σοι ;

Θε. Μάλις', ἄναξ.

Οι. Ως πρὸς τί χρείας ;

[blocks in formation]

Οι. Πῶς δῆτ ̓ ἀφῆκας τῷ γέροντι τῷδε σύ; Θε. Κατοικτίσας, ὦ δέσποτ ̓· εἰς ἄλλην χθόνα Δοκῶν ἀποίσειν, αὐτὸς ἔνθεν ἦν· ὁ δὲ Κάκ εἰς μέγις ̓ ἔσωσεν· εἰ γὰρ ἔτος εἶ Ον φησιν ὗτος, ἴσθι δύσποτμος Γεγώς.

1190

Οι. Ιδ, ἰδ· τὰ πάντ ̓ ἂν ἐξίκοι σαφῆ. Ω φῶς, τελευταῖόν σε προσβλέψαιμι νῦν· Οςις πέφασμαι φύς τ ̓ ἀφ ̓ ὧν & χρῆν, ξὺν οἷς Τ' 8 χρῆν μ' ὁμιλῶν, ὅς τέ μ' ἐκ ἔδει κιανών.1195

1192. Note this line particularly; and note δυσποτμος, in the preceding line, as regarding the picture of ill luck, or the devil: note also the next following line, as alluding to the moon's becoming obscured.

SCENA SEXTA.

ΜΟΝΟΣΤΡΟΦΙΚΑ.

ΧΟΡΟΣ.

Ω Γενεαὶ βροτῶν, ὡς ἡμάς ἴσα και τὸ μηδὲν

Ζώσας ἐναριθμῶ.
Τίς γὰρ τίς ἀνὴρ πλέον
Τᾶς εὐδαιμονίας φέρει,

Η τοσδτον ὅσον δοκεῖν,

1200

Καὶ δόξαντ ̓ ἀποκλῖναι ;

Τὸ σόν τοι παράδει μ ̓ ἔχων,

Τὸν σὸν δαίμονα, τὸν σὸν, ὦ τλᾶμον
Οιδιπόδα, βροτῶν ἐδένα μακαρίζω.

Οςις καθ ̓ ὑπερβολὴν τοξεύσας,

Εκράτησας το πάντ ̓ εὐδαίμονος ὄλβε
Φευ· κατὰ μὲν φθίσας τὴν Γαμψώνυχα

Παρθένον χρησμωδόν

Θανάτων δ ̓ ἐμᾷ χώρᾳ τσύριος ἀνέζας,

Εξ ξ και βασιλεὺς καλῇ ἐμός·

Καὶ τὰ μέγις ̓ ἐτιμάθης.

1205

1210

« PreviousContinue »