ΥΠΟΘΕΣΙΣ

ΟΙΔΙΠΟΔΟΣ ΤΥΡΆ Ν Ν ΟΥ

ΕΜΜΕΤΡΟΣ

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ.

Λιπων Κόρινθον Οιδίπες πατρός νόθος
Προς των απάντων λοιδορέμενος ξένος,
Ηλθεν πυθεσθαι Πυθικών θεσσισμάτων,
Ζητών εαυτόν, και γένες φυτοσκόρον.
Eυρων δε τλήμων έν σεναΐς αμαξιτοϊς,
Ακων έπεφνε Λάιον γεννήτορα.
Σφιγγός δε δεινής θανάσιμον λύσας μέλος,
Ησχυνε μητρός αγνοεμένης λέχος.
Λοιμός δε Θήβας είλε, και νόσος μακρά.
Κρέων δε πεμφθείς Δελφικών προς εσίαν,
Οπως σύθηται τα κακά παυσήριον,
Ηκεσε φωνής μαντικής θεά πάρα,
Τον Λαΐειον εκδικηθηναι φόνον.
Οθεν μαθών εαυτόν Οιδίπες τώλας,
Δισσαΐσι χερσίν εξετύφλωσεν κόρας"
Αυτή δε μήτηρ αγχώναις διώλετο.

VOL. IV.

ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ, και των Θηβών Τύραννος, η Βασιλεύς.
ΙΕΡΕΥΣ, και τα Διός, γέρων.
ΚΡΕΩΝ, o της Ιοκάσης αδελφός.
ΧΟΡΟΣ, εκ Θηβαίων γερόντων, Ιερέων.
ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ, ο Μάντις Θηβαίος, τυφλός.
ΙΟΚΑΣΤΗ, η πρόσθε μέν Λαΐα, νύν δε Οιδίποδος γυνή.
ΑΓΓΕΛΟΣ από Κορίνθε, γέρων, ο Πολύβε τε εκεί βασιλεύοντος

ACTUS PRIMI SCENA PRIMA.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΙΕΡΕΥΣ.

IAMBOI.

Οι. Ω τέκνα, Κάδμε το πάλαι νέα τροφή, Τίνας σό9' έδρας τάσδε μοι θοάζετε

1. The last subject upon which I refer to the moon for the present, is the dipus Tyrannus of Sophocles; the hero of which piece, Edipus himself, has the same prototype as Ralph in Hudibras. He is drawn in

Fig. 120.

Ικτηρίοις κλάδοισιν έξες εμμένοι και
Πόλις δ' ομδ θυμιαματων γέμι.
Ομώ δε παιάνων τε και ξεναγμάτων.
Αγώ δικαιών μη παρ’ αγγέλων, τέκνα,
Aλλων ακέειν, αυτός ώδ' ελήλυθα,
Ο σάσι κλεινός Οιδίπους καλέμενος.
Αλλ' ώ γεραιε, φραζ (επί πρέπων έφυς
Πρό τώνδε φωνέϊν) τίνι τρόπω καθέςατε:
Δείσαντες, και σέξαντες ως θέλοντG- αν

10

with some of the attributes belonging to him, which hereafter are brought in question, one of which, that is, his swelled foot with the mark as of a bandage upon it, or a hole through his ancle, is particularly to be noticed, as being the cause of his name.

2. Fig. 125 gives a view of the groupe of suppliants around a blazing altar, formed out of the same space in the moon (of which the south side is supposed to be placed uppermost) as constitutes the person of Edipus, which, indeed, is hinted by the expression εδρας τασδε μοι. History records, that in times of plague and pestilence people have been in the habit of carrying about with them, at the end of walking-sticks, or otherwise, nosegays pf flowers or sweet smelling herbs. Boccacio

Euð mpeodpućiv tæve Suokayuta yde av
Eiw, Tovde rań YATOIXTÉÉpWv Édpav.
particularly notices this in his Account of the
Plague at Florence.

cm3 Fig. 125.

c13

4, 5. The various streaks of light intermixed with the shadows in the moon (which may be conceived to resemble smoke as from the burning of incense) justify the use of the term Jums patwv ; and the likeness of a lyre and other musical instruments there, that of traiawi. .

8. As in treating a subject in the Greek type, the reader's attention cannot be drawn to particular passages by the use of Italic characters ; in order to effect the same purpose, the whole or part of such passages will be reprinted in the notes, with