199 205 Cuilibet effundit temeraria, veraque mendax Nunc minuit, modo confictis fermonibus auget. Sed tamen à noftro meruifti carmine laudes Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, 195 Nobis digna cani, nec te memorasse pigebit Carmine tam longo, fervati fcilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua. Te Deus, æternos motu qui temperat ignes, Fulmine præmiffo alloquitur, terrâque tremente: Fama files? an te latet impia Papistarum Conjurata cohors in meque meofque Britannos Et nova fceptrigero cædes meditata läcobo? Nec plura, illa ftatim fenfit mandata Tonantis, Et fatis ante fugax ftridentes induit alas, Induit et variis exilia corpora plumis; Dextra tubam geftat Temefæo ex ære sonoram. Nec mora jam pennis cedentes remigat auras, Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes, Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit: 210 Et primo Angliacas folito de more per urbes Ambiguas voces, incertaque murmura spargit, Mox arguta dolos, et detestabile vulgat Proditionis opus, nec non facta horrida dictu, Authorefque addit fceleris, nec garrula cæcis 215 Infidiis loca ftructa filet; ftupuere relatis, Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ, Effoetique fenes pariter, tantæque ruinæ Senfus ad ætatem fubito penetraverat omnem. Attamen 220 Attamen interea populi miserescit ab alto A Anno Etatis 17. In obitum † Præfulis Elienfis. Adhuc liquentis imbre turgebant falis, Dum mæsta charo jufta perfolvi rogo Wintonienfis Præfulis. Cum centilinguis Fama (proh semper mali Cladifque vera nuntia) Spargit per urbes divitis Britanniæ, Populofque Neptuno fatos, Ceffiffe morti, et ferreis sororibus Te generis humani decus, Qui rex facrorum illâ fuifti in insulâ Tumulis potentem fæpe devovens deam: + Nicholas Felton, who died October 5, 1626. 226 5 10 15 Concepit alto diriora pectore, Turpem Lycambis execratus eft dolum, At ecce diras ipfe dum fundo graves, Et imprecor neci necem, 20 Audiffe tales videor attonitus fonos 25 Leni, fub aurâ, flamine: Cæcos furores pone, pone vitream Bilemque et irritas minas, Quid temerè violas non nocenda numina, Subitoque ad iras percita? Non eft, ut arbitraris elufus miser, Mors atra Noctis filia, Erebóve patre creta, five Erinnye, Vaftove nata fub Chao: Aft illa cœlo miffa ftellato, Dei Meffes ubique colligit; Animafque mole carneâ reconditas In lucem et auras evocat ; Ut cum fugaces excitant Horæ diem. 30 35 40 Et fempiterni ducit ad vultus patris; Volatilefque fauftus inter milites Ad aftra fublimis feror: Vates ut olim raptus ad cœlum fenex Auriga currus ignei. Non me Bootis terruere lucidi Sarraca tarda frigore, aut Formidolofi Scorpionis brachia, Non enfis Orion tuus. 50 Per lacteas vehor plagas, Velocitatem fæpe miratus novam, Donec nitentes ad fores Ventum eft Olympi, et regiam crystallinam, et Stratum fmaragdis atrium. Sed hic tacebo, nam quis effari queat Oriundus humano patre Amœnitates illius loci? mihi Sat eft in æternum frui. Naturam non pati fenium. EU quàm perpetuis erroribus acta fatifcit бо 65 Avia mens hominum, tenebrifque immerfa proOedipodioniam volvit fub pectore noctem! (fundis Quæ vefana fuis metiri facta deorum Audet, et incifas leges adamante perenni Z z 2 5 Af Affimilare fuis, nulloque folubile fæclo II Ergóne marcefcet fulcantibus obfita rugis Tu quoque Phœbe tui casus imitabere nati 20 25 30 Con |