ARGUMENTUM (UT QUIBUSDAM VIDETUR,) PRISCIANI. MERCATOR Siculus, cui erant gemini filii, 5 10 v. 2. Subreptod. Ultima syllaba non eliditur. 4. Paternu'. 7. Ita B: ex conjectura Acidalii. Vulg. Hic f. auctus. ALIUD ARGUMENTUM CAMERARII. HUJUS argumentum fabulæ venustum est, et varietate quadam delectabile, quæ de similitudine nascitur geminorum fratrum. Nam Syracusanus quidam, cum ex sua uxore geminos suscepisset liberos, inter se simillimos; et unum ex his abductum secum ad mercatum amisisset: alter non desistendum putavit, dum requisitum illum inveniret. Venit tandem Epidamnum, quæ Illyriæ urbs Dyrrachium à Romanis appellata fuit. Ibi et ab amica, et uxore, et socero fratris appellatur, quasi ille ipse esset. Tandem post multiplices ludificationes, et nonnullas turbas, agnoscitur uterque à servo: et re palam facta, servus libertate donatur. DRAMATIS PERSONE. PENICULUS, PARASITUS. MENÆCHMUS, SUBREPTUS. MENÆCHMUS SOSICLES, GEMINUS HUJUS FRATER. EROTIUM, MERETRIX. CYLINDRUS, Coquus. MULIER, MENÆCHMI SUBREPTI UXOR. MESSENIO, MENECHMI SOSICLIS SERVUS. ANCILLA, EROTII SERVULA. SENEX, MENÆCHMI SUBREPTI SOCER. MEDICUS. LORARII. PROLOGUS. SALUTEM primum jam a principio propitiam Nunc argumentum accipite atque animum advortite. 5 vv. 1.-76. Iamb. Trim. 3. Adporto.] Cum verbo usus sit quod proprie est onera gestantium, ne quis aliter quam res erat accipiat, subjicit lingua, (h.e. fabulam Plautinam,) non manu, (non hominem ipsum) vobis adporto. 6. Quam potero, etc.] 'I will be as brief as I can.' Conferam (argumentum) in verba quam potero paucissuma. 8. Omnis res, etc.] Plerisque Comicis ή σκηνὴ τοῦ δράματος fingitur esse Athenis. SCHм. 9. Græcum illud.] Scilicet, argumentum. Expectaveris, Græcæ illæ, (nempe Comœdiæ.) 10 10. Nusquam dicam.] Repete a seqq. factum. 11. Hoc argumentum græcissat.] Partes quidem fabulæ agunt Græci, non tamen Athenienses, nec res Athenis gestæ sunt; sed Menæchmi sunt Siculi, Syracusis nati, quæ urbs a Corinthiis erat condita, in omnique Sicilia lingua Græca usitatior fere erat quam Siculorum vernacula. SCHM. Quantum autem Sicula lingua ab Attica distaret optime discas ex Bentleio Phalar. §. XII. Apuleius (apud Lamb.) trilingues Siculos appellat, ut sermone usos ex vernacula, et |