Ad Carolum Diodaṭum ruri commorantem.
Qui cùm Idibus Decemb. fcripfiffet, & fua carmina excufari poftulaffet, fi folito minus effent bona, quòd inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Mufis dare fe poffe affirmabat, hung habuit refponfum.
Itto tibi fanam non pleno ventre falutem,
Quâ tu diftento fortè carere potes.
At tua quid noftram prolećtat Mufa camœnam ·
Nec finit optatas poffe fequi tenebras ?
Carmine fcire velis quàm te redamémque colamque 5
Crede mihi vix hoc carmine fcire queas.
Nam neque nofter amor modulis includitur arctis,
Nec venit ad claudos integer ipfe pedes,
Quàm bene folennes epulas, hilaremque Decembrim
Fettaque cœlifugam quæ coluere Deum,
Deliciafque refers, hyberni gaudia ruris,
Hauftaque per lepidos Gallica mufta focos!
Quid quereris refugam vino dapibufque poefin?
Carmen amat Bacchum, Carmina Bacchus amat.
Nec puduit Phoebum virides geftâffe corymbos,
Atque hederam lauro præpofuiffe fuæ.
Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce
Mifta Thyonêo turba novena choro,
Nafo Coraliais mala carmina mifit ab agris:
Non illic epulæ, non fata vitis erat.
Quid nifi vina, rofafque racemiferumque Lyæum
Cantavit brevibus Teia Mufa modis?
Pindaricofque inflat numeros Teumefios Euan,
Et redolet fumptum pagina quæque merum.
Dum gravis everfo currus crepat axe supinus,
Et volat Eléo pulvere fufcus eques.
Quadrimoque madens Lyricen Romanus Iaccho
Dulcè canit Glyceran, flavicomamque Chloen.
Jam quoque lauta tibi generofo menfa paratu,
Mentis alit vires, ingeniumque fovet.
Maflica foecundam defpumant pocula venam,
Fundis & ex ipfo condita metra cado.
Addimus his artes, fufumque per intima Phoebum
Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres.
Scilicet haud mirum tam dulcia carmina per te
Numine compofito tres peperiffe Deos.
Nunc quoque Threffa tibi cælato barbitos auro
Infonat argutâ molliter icta manu;
Auditurque chelys fufpenfa tapetia circum,
Virgineos tremulà quæ regat arte pedes.
Illa tuas faltem teneant fpectacula Mufas,
Et revocent, quantum crapula pellit iners.
Crede mihi dum pfallit ebur, comitataque plectrum
Implet odoratos fefta chorea tholos,
Percipies tacitum per pectora ferpere Phoebum, 45
Quale repentinus permeat offa calor,
Perque puellares oculos digitumque fonantem
Irruet in totos lapfa Thalia finus.
Namque Elegia levis multorum cura deorum eft,
Et vocat ad numeros quemlibet illa fuos ;
Liber adeft; elegis, Eratoque, Cerefque, Venufque,
Et cum purpureâ matre tenellus Amor.
Talibus indè licent convivia larga poetis,
Sæpius & veteri commaduiffe mero.
At qui bella refert, & adulto fub Jove cœlum,
Heroafque pios, femideofque duces,
Et nunc fancta canit fuperûm confulta deorum,
Nunc latrata fero regna profunda cane,
Ille quidem parcè Samii pro more magiftri
Vivat, & innocuos præbeat herba cibos;
Stet prope fagineo pellucida lympha catillo,
Sobriaque è puro pocula fonte bibat.
Additur huic fcelerifque vacans, & cafta juventus,
Et rigidi mores, & fine labe manus.
Qualis vefte nitens facrâ, & luftralibus undis
Surgis ad infenfos augur iture Deos.
Hoc ritu vixiffe ferunt poft rapta fagacem
Lumina Tirefian, Ogygiumque Linon,
Et lare devoto profugum Calchanta, fenemque
Orpheon edomitis fola per antra feris;
Sic dapis exiguus, fic rivi potor Homerus
Dulichium vexit per freta longa virum,
Et per monftrificam Perfeix Phoebados aulam,
Et vada foemineis infidiofa fonis,
Perque tuas rex ime domos, ubi fanguine nigro 75
Dicitur umbrarum detinuiffe greges.
Diis etenim facer eft vates, divůmque facerdos,
Spirat & occultum pectus, & ora Jovem.
At tu fiquid agam, fcitabere (fi modò faltem
Effe putas tanti nofcere fiquid agam).
Paciferum canimus cœlefti femine regem,
Fauftaque facratis fæcula pacta libris,
Vagitumque Dei, & ftabulantem paupere tecto
Qui fuprema fuo cum patre regna colit.
Stelliparumque polum, modulantefque æthere turmas, Et fubitò elifos ad fua fana Deos.
Dona quidem dedimus Chrifti natalibus illa,
Illa fub auroram lux mihi prima tulit..
Te quoque preffa manent patriis meditata cicutis,
Tu mihi, cui recitem, judicis inftar eris.
Elegia feptima, Anno Ætatis undevigefimo.
N Ondum blanda tuas leges Amathufia norâm,...
Et Paphio vacuum pectus ab igne fuit.
Sæpe cupidineas, puerilia tela, fagittas,
Atque tuum fprevi maxime, numen, Amor.
Tu puer imbelles dixi transfige columbas,
Conveniunt tenero mollia bella duci,
Aut de pafferibus timidos age, parve, triumphos,
Hæc funt militiæ digna trophea tuæ.
In genus humanum quid inania dirigis arma?
Non valet in fortes ifta pharetra viros.
|