Studien des classischen alterthums

Front Cover
G. Joseph Manz, 1854 - Civilization, Classical - 551 pages

From inside the book

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 127 - Sabbattages, daß du ihn heiligest. (Sechs Tage sollst du arbeiten, und alle deine Dinge beschicken; aber am siebenten Tage ist der Sabbat des Herrn, deines Gottes. Da sollst du kein Werk tun, noch dein Sohn, noch deine Tochter, noch dein Knecht, noch deine Magd, noch dein Vieh, noch dein Fremdling, der in deinen Toren ist.
Page 351 - Wer sein Leben lieb hat, der wird es verlieren, und wer sein Leben auf dieser Welt hasset, der wird es erhalten zum «Wigen Leben. Wer mir dienen will, der folge mir nach, und wo ich bin, da soll mein Diener auch sein; und wer mir dienen wird, den wird mein Vater ehren.
Page 120 - Opfer dargebracht worden seien: artte, déos homini quod conciliare valeret, far erat et puri lucida mica salis . . In sacris nullum culter habebat opus: bezieht sich nicht sowol auf Numa als auf die älteste Zeit unter der Herschaft des Janus, und scheint überhaupt mehr ein Philosophumenon als eine historische Thatsache zu sein. Die Nachricht des Zonaras VII, 5: Numa habe unblutige Opfer angeordnet, weil die Götter als die Wächter des Friedens und der Gerechtigkeit rein sein sollten von allein...
Page 420 - Non ego illam mihi dotem duco esse, quae dos dicitur, Sed pudicitiam, et pudorem, et sedatum cupidinem, Deum metum, parentum amorem, et cognatum concordiam ; Tibi morigera, atque ut munifica sim bonis, prosim probis.
Page 94 - Terentius quidam cum haberet ad Ianiculum fundum et bubulcus eius iuxta sepulcrum Numae Pompilii traiciens aratrum eruisset ex terra libros eius, ubi sacrorum institutorum scriptae erant causae, in Urbem pertulit ad praetorem. At ille cum inspexisset principia, rem tantam detulit ad senatum. Ubi cum primores quasdam causas legissent, cur quidque in sacris fuerit institutum, Numae mortuo senatus adsensus est, eosque libros tamquam religiosi patres conscripti, praetor ut combureret, censuerunt.
Page 47 - Et virum bonum quom laudabant, ita laudabant, bonum agricolam bonumque colonum. Amplissime laudari existimabatur qui ita laudabatur.
Page 70 - Unsere neueren Publizisten suchen die Vollkommenheit der Staatsverfassung in der gehörigen Organisation der Verfassung selbst, nicht in der Vervollkommnung der Menschen, der Träger der Verfassung. Die mit dem Praktischen des konstitutionellen Lebens innig vertrauten Alten forderten unerlässlich zu seinem Bestehen Religiosität und Sittlichkeit. Der Charakter, das Wollen muss gebildet werden, nicht allein das Wissen.
Page 9 - Nee species sua cuique manet, rerumque novatrix ex aliis alias reparat natura figuras : nee perit in toto quicquam, mihi credite, mundo, sed variat faciemque novat, nascique vocatur 255 incipere esse aliud, quam quod fuit ante, morique desinere illud idem, cum sint hue forsitan ilia, haec translata illuc, summa tamen omnia constant.
Page 104 - M. Pomponius praetor senatum consuluit. Quod verba facta sunt de philosophis et de rhetoribus, de ea re ita censuerunt: ut M. Pomponius praetor animadverteret curaretque, uti ei e republica fideque sua videretur, uti Romae ne essent.
Page 147 - Prope est a te Deus, tecum est, intus est... Sacer intra nos spiritus sedet, malorum bonorumque nostrorum observator et custos...

Bibliographic information