Page images
PDF
EPUB

Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero,
Neve foret victo laus tibi prima Maro.
Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis, 5
Et totum rapiunt me mea vita libri.
Excipit hinc feffum finuofi pompa theatri,

Et vocat ad plaufus garrula scena fuos.
Seu catus auditur fenior, feu prodigus hæres,
Seu procus, aut pofitâ caffide miles adeft,
Sive decennali fœcundus lite patronus
Detonat inculto barbara verba foro;
Sæpe vafer gnato fuccurrit fervus amanti,

30

Et nafum rigidi fallit ubique patris ;

Sæpe novos illic virgo mirata calores

35

Quid fit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat.

Sive cruentatum furiofa Tragoedia fceptrum

Quaffat, & effufis crinibus ora rotat,

Et dolet, & fpecto, juvat & fpectaffe dolendo,
Interdum & lacrymis dulcis amator ineft :

40

Seu puer infelix indelibata reliquit

Gaudia, & abrupto flendus amore cadit,

Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor
Confcia funereo pectora torre movens,

Seu moret Pelopeia domus, feu nobilis Ili,
Aut luit inceftos aula Creontis avos.

45

Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,
Irrita nec nobis tempora veris eunt.

Nos quoque lucus habet vicinâ confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.

50

Sæpius hic blandas fpirantia fidera flammas

Virgineos videas præteriiffe choros.

Ah

Ah quoties dignæ ftupui miracula formæ
Quæ poffit fenium vel reparare Jovis !
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas,

Atque faces quotquot volvit uterque polus ;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,
Quæque fluit puro nectare tincta via,

Et decus eximium frontis, tremulofque capillos,
Aurea quæ fallax retia tendit Amor;
Pellacefque genas, ad quos hyacinthina fordet
Purpura, & ipfe tui floris, Adoni, rubor!
Cedite laudatæ toties Heroïdes olim,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,

Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon. Vos etiam Danae fafces fubmittite Nymphæ, Et vos Iliace, Romuleæque nurus.

55

60

65

Nec Pompeianas Tarpeïa Mufa columnas
Jactet, & Aufoniis plena theatra ftolis.

70

Gloria Virginibus debetur prima Britannis,
Extera fat tibi fit fœmina poffe fequi.

Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis
Turrigerum latè confpicienda caput,

Tu nimium felix intra tua moenia claudis
Quicquid formofi pendulus orbis habet.
Non tibi tot coelo fcintillant aftra fereno
Endymioneæ turba ministra deæ,
Quot tibi confpicue formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis veniffe invecta columbis

75

80

Alma pharetrigero milite cincta Venus,

Huic Cnidon, & riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, & roseam post habitura Cypron.
Aft ego, dum pueri finit indulgentia cæci,
Moenia quàm fubitò linquere faufta paro ;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes
Atria, divini Molyos ufus ope.

Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ,
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.

ELEGIA SECUNDA, Anno Ætatis 17. In obitum Præconis Academici Cantabrigienfis.

TE,

E, qui confpicuus baculo fulgente folebas
Palladium toties ore ciere gregem,
Ultima præconum præconem te quoque fæva
Mors rapit, officio nec favet ipsa fuo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis
Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenefcere fucco,
Dignus in Æfonios vivere poffe dies,
Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis
Arte Coronides, fæpe rogante dea.
Tu fi juffus eras acies accire togatas,
Et celer à Phoebo nuntius ire tuo,

Talis in Iliacâ ftabat Cyllenius aulâ
Alipes, æthereâ miffus ab arce Patris.

[merged small][merged small][ocr errors]

Talis & Eurybates ante ora furentis Achillei
Rettulit Atridæ jussa severa ducis.

15

Magna

Magna fepulchrorum regina, fatelles Averni
Sæva nimis Mufis, Palladi fæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,

Turba quidem eft telis ista petenda tuis.
Veftibus hunc igitur pullis Academia luge,
Et madeant lacrymis nigra feretra tuis.
Fundat & ipfa modos querebunda Elegëia tristes,
Perfonet & totis nænia moefta fcholis.

ELEGIA TERTIA, Anno Ætatis 17.
In obitum * Præfulis Wintonienfis.

20

Moftus eram, & tacitus nullo comitante fedebam,

Hærebantque animo triftia plura meo,

Protinus en fubiit funeftæ cladis imago

Fecit in Angliaco quam Libitina folo;
Dum procerum ingreffa eft fplendentes marmore turres,
Dira fepulchrali mors metuenda face;
Pulfavitque auro gravidos & jafpide muros,
Nec metuit fatrapum fternere falce greges.

Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi
Intempeftivis offa cremata rogis :

Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,
Flevit & amiffos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi, dignissime Præful,
Wintoniæque olim gloria magna tux;
Delicui fletu, & tristi fic ore querebar,
Mors fera Tartareo diva fecunda Jovi,

* Lancelot Andrews, who died Sept. 21, 1626.

10

15

Nonne

Nonne fatis quod fylva tuas perfentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque afflata tuo marcefcant lilia tabo,

Et crocus, & pulchræ Cypridi facra rosa,
Nec finis ut femper fluvio contermina quercus
Miretur lapfus prætereuntis aquæ ?
Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo
Evehitur pennis quamlibet augur avis,
quæ mille nigris errant animalia fylvis,
Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanti tibi cum fit conceffa poteftas ;
Quid juvat humanâ tingere cæde manus ?
Nobileque in pectus certas acuiffe fagittas,

Et

Semideamque animam sede fugâsse suâ ?
Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo,
Rofcidus occiduis Hefperus exit aquis,
Et Tarteffiaco fubmerferat æquore currum
Phœbus, ab eoo littore menfus iter.

20

25

30

Nec mora, membra cavo pofui refovenda cubili,
Condiderant oculos noxque foporque meos:

35

Cum mihi vifus eram lato fpatiarier agro,

Heu nequit ingenium vifa referre meum.

Illic puniceâ radiabant omnia luce,

Ut matutino cum juga fole rubent.

40

Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,
Veftitu nituit multicolore folum.

[blocks in formation]
« PreviousContinue »