Historia philosophiae graecae et Romanae ex fontium locis contexta |
Other editions - View all
Popular passages
Page 437 - M. Pomponius praetor senatum consuluit. Quod verba facta sunt de philosophis et de rhetoribus, de ea re ita censuerunt: ut M. Pomponius praetor animadverteret curaretque, uti ei e republica fideque sua videretur, uti Romae ne essent.
Page 441 - Ergo vivida vis animi pervicit, et extra processit longe flammantia moenia mundi atque omne immensum peragravit mente animoque, unde refert nobis victor quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas denique cuique quanam sit ratione atque alte terminus haerens. Quare religio pedibus subiecta vicissim obteritur, nos exaequat victoria caelo.
Page 445 - Quis enim est tarn cupidus in perspicienda cognoscendaque rerum natura, ut, si ei tractanti contemplantique res cognitione dignissimas subito sit allatum periculum discrimenque patriae, cui subvenire opitularique possit, non ilia omnia relinquat atque abjiciat, etiam si dinumerare se Stellas, aut metiri mundi magnitudinem posse arbitretur...
Page 453 - Ut enim pulchritudo corporis apta compositione membrorum movet oculos et delectat hoc ipso, quod inter se omnes partes cum quodam lepore consentiunt, sic hoc decorum, quod elucet in vita, movet adprobationem eorum, quibuscum vivitur, ordine et constantia et moderatione dictorum omnium atque factorum.
Page 454 - ... sequi, quod assequi non queas. Ex quo magis emergit, quale sit decorum illud, ideo quia nihil decet invita Minerva, ut aiunt, id est adversante et repugnante natura.
Page 437 - Kraut isti philosophi Carneades ex Academia, Diogenes Stoicus, Critolaus Peripateticus. Et in senatum quidem introducti interprete usi sunt C. Acilio senatore ; sed ante ipsi seorsum quisque ostentandi gratia magno 10 conventu hominum dissertaverunt. Turn admirationi fuisse aiunt Rutilius et Polybius philosophorum trium sui cuiusque generis facundiam. " Violenta," inquiunt, " et rápida Carneades dicebat, scita et teretia Critolaus, modesta Diogenes et sobria.
Page 456 - ... sint, cur pariter natis fata diversa sint maximisque rerum spatiis distent, quorum inter ortus minimum interest: non multum tibi nocebit transisse, quae nec licet scire nec prodest.
Page 441 - Quaerenti mihi multumque et diu cogitanti quanam re possem prodesse quam plurimis, ne quando intermitterem consulere rei publicae, nulla maior occurrebat quam si optimarum artium vias traderem meis civibus ; quod compluribus iam libris me arbitror consecutum.
Page 338 - Ut multi ante veteres, proximo autem Aristoxenus, musicus idemque philosophus, ipsius corporis intentionem quandam ; velut in cantu et fidibus quae harmonia dicitur, sic ex corporis totius natura et figura, varios motus cieri, tamquam in cantu sonos.
Page 457 - Ímpetu sint aut levi et quasi dicaci argutia, eruditio autem vernácula et plebeia nihilque ex veterum scriptis habens ñeque gratiae ñeque dignitatis. alii vero elegantiae quidem in verbis parum esse non infitias eunt, sed et rerum, quas dicat, scientiam doctrinamque ei non déesse dicunt et in vitiis morum obiurgandis severitatem gravitatemque non invenustam.