Haud Latium Romámque: beata Lutetia tanti
Moribus ingenióque viri. Sed, amice, futuris
Consule temporibus, scribendi multa laborem
Suscipe, nec dubita chartis mandare, sequentum
Quæ veniens ætas sit miratura nepotum,

Aude magnum aliquid, quæso (nam posse putamus,)
Et veterem longo possessam tempore palmam
Extorque Græcis Italisque: ut propria sicut
Armorum, sic ut studiorum gloria nobis.

JOANNIS PASSERATII carmen in ADRIANI TURNEBI Adversariorum libros.

Bis seni Alciden cælo evexere labores,
Liquit ut OEtæo corpus inane rogo.
Bis totidem exhaustis, miro Jovis edita partu
Turnebum propriis vexit in astra rotis.
Adversis fatis, monstris pugnavit uterque;
Viribus hic animi, corporis ille potens.

Ac postquam ambobus tot monstra oppressa, supremo
Invidiam vinci sensit uterque die.

In tristissimum ADRIANI TURNEBI obitum LEODEGARII à QUERCU. Carmen.

Turnebus flos Gallorum, sol totius orbis,

Dulce decus Charitum, gloria Sicelidum,
Dum commutaret vitam cum morte, rogatus
In quâ tunc vellet religione mori;

Dixit in hâc in quâ sum natus; rerùm ego honores
Nec volui in vitâ, nec volo in interitu.

Vespere cum paucis facibus, pauco comitatu,
Paucis sacrificis, reddite corpus humo.

Præcones pullos, atrata insignia, lessum

Lugubrem, prompas respuo in inferiis.
Cumque parentabit conjux fidissima: nolim

Turbet campanis aut requiem aut studium.
Hæc sint vivorum solatia: clausus in urna,
Nil præter preculas, et pia sacra peto.

ART. CI. TRACTS AGAINST POPERY.

1. Responsio Christianorum Jurisconsultorum ad Fr. Duareni Commentarios de Ministrijs Ecclesiæ atque Beneficijs, et alias cìus Declamationes.

Papinianus. Hominis est hominem beneficio afficere. Argentorati excudebat Christianus Milius. M.LVI. 8.o p. 160.

2. Francisci Vilierii de Statu primitiuæ Ecclesiæ, eiúsque Sacerdotiis.

De Patriarchis, Metropolitanis, Archiepiscopis, Primatibus, Prime Sedis Episcopis, Chorepiscopis, Presbyteris, Diaconis, Hypodiaconis.

De Pontificis Romani potestate atque amplitudine. De Religione populi R. et Nume instituto. Ad Remundum Rufum defensorem Pontificis. R. aduersus. Carolum Molinæum iurisconsultum. Adiectus est Index, qui rerum capita commonstret. Hierapoli, apud Jo. Crispinvm. M.DLIIII. 8.° pp. 116.

On the Title-page are written the following words: « Clariss. Viro et Singulari doctrina ac pietate prædit: Do. Petro Martyri FR. HOTOMANUS D. D. »

This proves it to be a work of Hotoman. (1)

[1] See Senebier, who gives the title imperfectly.

ART. CII. MARRIAGE OF ISAAC CASAUBON.

(Ex J. Casauboni Vita, p. 6.)

Quin igitur, contractâ jam arctiore amicitiâ cum Henrico Stephano, frequentius adiret sive Topographeion, sive domum Stephaneam, cum literarum, tum pietatis maximè gloriâ celebrem, (quis enim qui vel famâ duntaxat inaudivit de celebribus eruditione Typographis, primisque veræ reformatæ Religionis testibus ac vindicibus, quorum vitas describit Theodorus Beza, ignorat Robertum Stephanum, Francisci I. Galliarum Regis, optimum interrimumque Typographum anno CI5.1L iniquissimis atque falsissimis criminationibus, ineptissimis absque ullâ veritatis specie argutationibus insimulatum, ac si Lutetiâ Parisiorum fuit pulsus atque indignè ejectus, quemadmodum in ejus vitâ olim apertè demonstravimus, GENEVAM lares, totamque familiam, exceptis quibusdam liberis, qui ad Pontificiam transiverunt Religionem, transtulisse, ibidemque novum extruxisse focum, (quem Henricus filius, ejusque domus posteà diligenter foverunt ;) cum igitur Stephaneam Domum pietate claram frequentaret quotidie ac coleret, animum ad virginem honestissimam atque modestissimam, FLORENTIAM STEPHANAM applicuit; illectus, credo, suadelâ omnium præclarissimarum virtutum, quæ quidem in lectissimæ virginis avitis iisque mitissimis moribus, singularis formæ dote; præsertim tamen in egregia indole, animi clementia, perspicaci prudentia, sincera probitate, omnibus fortunæ bonis anteponenda elucebant. Quapropter ad amicos scribens, non præposterè sibi agere videbatur prestantissima illa dilec

tissimæ atque suavissimæ conjugis dona tantoperè laudare, tum quod sibi fortè persuaderet vivo socero se multum posse proficere in studiis, et Regum atque Principum, quos plurimos numerabat sui amantissimos, singularem sibi favorem posse conciliare, mortuo verò unà cum reliquis, qui ex ea familia superessent, ex parte hæredem futurum, non tam facultatum, quarum non nisi modica portio in ipsius potestate fuisse videtur, propter vitæ modum, qui non uni loco affixus, ipsum ferè continuò oberrare et per multas ambages sedem mutare jusserit, quàm quidem manu exaratorum codicum ac laborum antiquis utriusque linguæ scriptoribus diligenter impensorum. Annum, atque diem ipse hisce indicat. Anno Domini cɔɔxxXVI, April 28. die exeunte, stylo veteri, ego et Florentia Stephana, Henrici filia, matrimonio juncti sumus in Ecclesia Dei, Genevæ in templo D. Petri. »

ART. CIII. CAMDEN'S ELIZABETH.

Annales Rervm Anglicarvm et Hibernicarvm, Regnante Elizabetha, Autore Guil. Camdeno. Prima pars emendatior, altera nunc primum in lucem edita. Lvg. Batavorum. Ex officina Elzeviriana. M.DC.XXX. 8.o

The last part commences at p. 541, under the Title of Tomus alter, qui nunc demum prodit, sive Pars Quarta. This begins with the year M.D.LXXXIX. The first Edition was published at London, 1615. fol. in which the History ends with the year 1588.

TYPOGRAPHUS LECTORI S.

QUUM Guilielmus Camdenus, benevole Lector, in scribenda Diva Elizabethæ, Angliæ, etc. Reginæ, Historia, hoc potissimum curaverit (ut ipsius verbis utar,) ut, ad præscriptum Polybij, VERITATI litaret; id se sine ПAPPHIA, ingenua illa cum modestia loquendi Historico digna libertate assequi; verum cum utraque, Judicia, Præjudicia, Odium, Obtrectationesque eorum qui fidem in Patriam et Principem exuerunt, effugere se non posse animadvertit. Præponderarunt tamen apud ipsum, tum, quod dixi, Veri studium, tum Patriæ charitas, et Principis illius memoria, quæ apud Anglos grata et sancta esse debet. Historiam itaque Heroinæ constanti quidem filo usque ad eius excessum pertexuit: sed priorem tantum Partem, quæ ad Annum Salutis M.D.LXXXIX. exeuntem pertingit, evulgare ausus; alteram, ne forte sibi à nonnullorum livore periculum procrearet; quorum adeo potentia partum suum in cunis præfocatura esset, illustris in Francia viri fidei tanquam depositum commisit: Is, Camdeno morte jam extra periculum et supra invidiam posito, doctissimo amicissimoque viro fidem præstitit, et, pro summo suo erga Rempublicam studio, atque insigni erga nos beneuolentia, secundum illum Tomum, sive prioris Continuationem, prælo subiiciendam transmisit. Nos itaque, Lector, quanta potuimus accuratione, utramque Historiæ partem, priorem quidem emendatius recusam, alteram autem nunc primum prodeuntem, publici juris facimus: quo et Historici omnibus numeris absolutissimi manibus satisfiat; et gloriosissimæ, omniumque quæ unquam sceptrum gestarunt felicissimæ femimæ (quibus illam elogiis, teste Augusto Thuano V. C. decoravit generosa Guisianorum et Nemorosiorum parens Anna Atestina) memoria scriptore tanta Maiestate digno felicius in animis posterorum perennet. Vale. »