Page images
PDF
EPUB

LXXII.

MARCETE! rebus una lex mortalibus ;

Marcete, flores! Nos et autumnus manet
Noster caducos: vestra ceu jacent humi
Quieta folia, non nisi illa amantibus
Desiderata, nos et in terra breves
Paucis quieti flebiles jacebimus,
Quibus placebat noster usus intimis.
Spinæ sed urticæque similis moribus

Qui vixit, illum nemo luget mortuum.

B.

LXXIII.

Althea.

HÆC ubi pervolitans Amor ala claustra soluta,

Captivo Althea murmura dia ferat;

Cum jaceam implicitusque coma, et defixus ocello,Aëra non æque libera radit avis.

When flowing cups run swiftly round
With no allaying Thames,

Our careless heads with roses bound,
Our hearts with loyal flames.

When thirsty grief in wine we steep,
When healths and draughts go free,—
Fishes that tipple in the deep

Know no such liberty.

When, like committed linnets, I
With shriller throat shall sing
The sweetness, mercy, majesty,
And glories of my King;

When I shall voice aloud how good

He is, how great should be,

[ocr errors]

Enlarged winds that curl the flood
Know no such liberty.

Stone walls do not a prison make,

Nor iron bars a cage,
Minds innocent and quiet take

That for a hermitage ;

If I have freedom in my love,

And in my soul am free,

Angels alone that soar above
Enjoy such liberty.

Lovelace.

Pocula cum rapido currant spumantia gyro,
Quæ Thamesis mista non violavit aqua ;
Tempora cum roseæ nobis secura coronæ,
Corda suo fervens ambiat igne fides:
Et siccas properans Baccho perfundere curas
Propinet largo turba soluta mero;

Squamea gens, vastis pelagi spatiata sub undis,
Non patrias æque libera sorbet aquas.

Cum, volucris captiva velut, mitissima Regis
Corda, decus, laudes, ora verenda canam,

Gutture contento; et quam sit bonus ille sub auras,
Quamque potens, starent si modo jura, feram ;—

Carcere ab Æolio Boreæ laxata sonorum

Libera non æque proruit aura fretum. Saxea non animum murorum claudere moles, Credite, nec ferro janua fulta potest.

Scilicet hic etiam placidum sine crimine pectus

Otia Pieriæ ducit amona domus.

Si mihi liber amor, mens libera, lucida cœli

Libertatem æquant agmina sola meam.

G. S.

LXXIV.

Epitaph in the Esle of Wight.

FORGIVE, blest shade! the tributary tear
That mourns thy exit from a world like this!
Forgive the wish that would have kept thee here,
And stayed thy progress to the world of bliss!

No more confined to grovelling scenes of night,
No more a tenant pent in mortal clay ;
Now should we rather hail thy glorious flight,
And trace thy passage to the realms of day.

LXXV.

An Epitaph upon the celebrated Claudius Philips,
Musician, who died very poor.

PHILIPS, whose touch harmonious could remove
The pangs of guilty power, and hapless love,
Rest here, distressed by poverty no more;
Here find that calm thou gavest so oft before:
Sleep undisturbed within this peaceful shrine,
'Till angels wake thee with a note like thine.

Garrick.

*

LXXIV.

Epitaphium.

DA veniam lacrymæ, quæ te, tellure relicta,
Invidet ætheriis, umbra beata, choris!
Da veniam precibus, quæ te hic voluere morari,
Serius ad superas ut raperere domos.

Hujus, humo spreta, nunc es caliginis expers,
Hujus et haud ultra carcere septa luti:
Nosque tuam potius fas est gaudere sequentes
Victricem, carpis quam super astra, fugam.

B.

LXXV.

En Mortuum Fidicinem.

CUJUS erat, plectro stimulos lenire, potentûm
Queis scelus, infelix vel cruciatur amor,
Hic, ubi sopitum non amplius urget egestas,
Quam toties dederas, sit tibi blanda quies:
Hic placido recubes tumulo, cœleste beatus,

Quale tuum, vigili dum melos aure bibas.

B.

K

« PreviousContinue »