Nubet at illa suo! castam juratus ad aram, Iste magis sincerus amor, magis illud honestum, Scilicet et populo videar festiva levisque ! Tu mihi, quæ sponsæ rupisti heu! fœdera, mater, CVII. Propinatio ad Celiam, Alia versio: vid. p. 44. Ex oculis, mea lux, solis taciturna propines; Linque vel impressi cyatho vestigia labri, Acrior ex animo quæ flagrat orta sitis ; B. Sed Jovis ipsius mihi si gustare liceret, Non tuus est illo tam mihi cultus honos; Spes data quam foliis, te non peritura gerenti, Sed fore contactu se recreata tuo. Hæc semel afflasti, vivuntque; tuusque remissis Suavior ex illo, nec suus, halat odor. FINIS PARTIS PRIME. B. IMPERIUM CAPESSENS. ERGO nil valuere preces et vota suorum! Abstulit atra dies et ineluctabile fatum Delicias populi nautam, cui pectora circum Robur et intrepidæ præsens constantia mentis Et pelagi et tumidos plebis stravere furores. Cedere nam clavo tandem Gulielmus avito Debuit; amplexuque tuo gremioque foventis Cedere, quæ solis illi minus ipsa Britannis |