Cara suis, soloque Deo minus ipsa cubanti
Dulce levamen eras, tanto regina per orbem
Maxima, quo cunctis, Adelai, fidelior uxor.
At lacrymas inter lætata renidet obortas,
Qualis ubi nebulis cœli per aperta fugatis
Purpureo redit ore dies, Irisque per imbrem
Mille colorato suspendit in æthere gemmas,
Auspice te, crudum mulcetque Britannia luctum,
Nomine quæ fausto, Victoria, nata triumphis,
Excipis et patrui dotes animumque virilem.
Ut subit illius gratissima lucis imago,
Concilium gemino qua tunc revocante senatu,
Ordinibus coram lectis populique patrumque
Splendida fœmineo te vidit curia cœtu
Jura tribus primum dantem regalia terris:
Clara cohors cum te procerum comitata sequaci
Stipavere ducem pompa, sacrosque tulerunt
Imperii fasces, gestamina prisca tuorum.
Quanta puellari sedet ista in fronte juventæ
Gratia! quanta sedet gravitas composta pudica
Virginis, et lati majestas conscia regni !
Ut simul augusti ventum est ad limina tecti,
Per medium placide gradiens formosa senatum
Vix animæ teneros poteras cohibere tumultus,
Mitia quin gravido rorarent lumina fletu ;
Tam grave cum regni pondus, cum lubrica rerum,
Demtaque privatæ sentires gaudia vitæ.
Nec tamen hanc ultra doluisti regia sortem;
Sed decus, et stirpis generosa mascula virtus,
Sed data te monuit gentis tibi cura Britannæ:
Tunc oculis rediere quies et spiritus ori
Firmus, et incessu stabili regina patebas.
Quis pia miratis tentavit corda Britannis
Motus, et insolita trepidus dulcedine sensus!
Et nisi frænassent sancti reverentia vultus
Altaque solenni servanda silentia ritu,
Concita præcipiti fremuissent agmina plausu,
Ebria bacchantem neque mens tacuisset amorem.
Utere, dum fas est, quo sola potiris in ipsam
Arbitrio brevis illa tibi concessa potestas
Libera tota jugi; sceptroque valentior isto
In sua castus amor rediget te jura libentem,
Cum tua te digno tradens jurata marito
Sponte fides cupidis implebit vota Britannis ;
Tuque reges illos, eadem parebis at uni,
Qui tamen et dominam colet ipse, regetur et ultro.
ISACIDAS patriæ extorres qui redderet urbi,
Qui daret auspicio condere templa novo,
Cyrum, animo Isaias longe dum prospicit, ultro
Suscitat, et magna in munia voce ciet:-
"Exoriare olim Medorum e finibus ultor
Prostratam possis qui relevare Salem!
Macte animo! Ipse aciem fausto Deus omine ducit,
Ipse sua præsens agmina firmat ope.
Jamque Semiramiam Euphrates qua dividit urbem
Ipsa dabunt faciles versa fluenta vias :
Jamque tibi æratis Babylon labat ardua portis,
Ferreaque avulso cardine claustra patent.
Cerno irrumpentes inopino milite turmas
Complere ingenti regia tecta metu;
Cerno inopes animi vulgo per compita cives
Incassum sera se glomerare fuga.
Hæc, utcunque tuos lateant fata abdita sensus,
Nec scis, qui claro te vocat ore Deus,
Macte animo tamen! et sortitas accipe palmas;
Auspice te instauret dum sua templa Salem !"
Medicorum abarorum Fallaciæ.
Fomenta vulnus nil malum levantia.
PALLADIÆ quondam functus vice cotis, aprico
Reddere me cœlo volui, si tædia possem
Languidus arguti spatiando fallere saxi.
Scilicet angustæ fastidia ponere cellæ
Tunc juvat, oblitum gyri, vitæque molaris ;
Sicubi per plateas errans de mente revellam
Discipulûmque simul culpas, acuendaque frustra
Ingenia, et lenti demissas instar aselli
Auriculas; libros, alienæ scrinia Musæ,
Queis manus insudat furax, chartasque recoctas.
Atque ibi vexatas miseris stridoribus aures
Dum vagus Allobrogum recreat modulatus Apollo ;
Obvius occurrit nostri novus incola vici
(O utinam duro notus mihi nomine tantum!)
Doctus Hyperphialus, medicus, chirurgus, et idem
Pharmacopola, triplex monstrum; tres luridus artes
Funeris intentat, leti discrimine parvo.
Hunc ego dum propere pulsantem compita cerno
Quo pede regales ocreato pallidus arces
Exanimatque humiles pariter veniente tabernas,
Territus elabi cupio: non secius instat
Improbus; at facili consuetum cardine verti
Comiter inclinat demto caput ante galero.
Ut valeo, rogat, et " Bene" respondere paratum
Occupat horrentem lævæ prior omine frontis: -
"Heus! quid agis, qui te graviter spirantibus auris
Credideris talem? collo focale, lacernam,
Qui sapit, obducet tergo, dominantibus Euris.
Crudus es, et, video, tibi lutea bilis ocellos
Inficit,-indicium strictos non posse meatus
Rumpere, qui laxis exsudat inutilis humor.
Hinc male defensum, contracto frigore, corpus
Vastat in his tectis nunc ignea febris : - in aurem
Hoc tibi; nam pavidas agitant mala murmura damas.
Ipse domi maneas; poteris si forte sub ægra
Tutior esse domo ! non est mihi tempus aventi
Dicere plura; cubant multi, quos visere prodest.”
"At per ego hos oro ructus, pilulasque tuas te,”
Concitus exclamo, "cæci miserere perîcli!
Dic mihi, namque potes, præsens affixa grabato
Tollere, perpetuo vel sternere membra veterno,
Siquis et has procerum morbi dolor afficit ædes,
|