THE SAME TRANSLATED: Restas ultima suavium rosarum Quas æstas genuit, perisse mærens Florem non superesse flosculumve Ullum, qui rubeat rubente tecum Infelix ! ego in arbore interire Solam non patiar : jacebis inter Pulchras quæ prope dormiunt sorores : Illarum folia indecora circa Putrescunt; tua nunc manu benignâ Decerpens placidum in cubile fundo. So soon may I follow, This bleak world alone? FROM RICHARD III. I cannot tell, if to depart in silence, THE SAME TRANSLATED. Ουκ οίδα πότερα σιγ απαλλάξαι πόδα, ή τους παρόντας πίκρ' όνειδίζειν έπη, πρέπον τ' ες υμάς έστ' εμού τ' επάξιον. το μεν γαρ-ει χρή μηδεν αντειπεϊν-τάχ αν φιλοτιμία δόξαιμ' έπεστομισμένος ζυγόν δέχεσθαι χρύσεον μοναρχίας, ή σπεύδετ' αμαθία με περιβαλείν κάρα. ήν δ' εξελέγξω τάσδε τας υμών λιτάς πρόσχημ’ εχούσας ευμενών θωπευμάτων, φήσει με τις φίλοισι μέμφεσθαι λίαν. Therefore,—to speak, and to avoid the first; ως ούν θέλοντας πάντα δη φυγείν ψόγον, και μήτε σιγαν μήτ' έρείν αγνώμονα, τάδ' αντακούεθ' ως διαρρήδην λέγω. χάριν μεν υμίν οίδα της προθυμίας, ανάξιος δ' ών δωρεάς οκνώ λαβείν έμοι γαρ ει και μηδεν εμποδών έτ' ήν, το μη ουχ ικέσθαι την τυραννικήν έδραν, κτησιν δικαίαν και προσήκουσαν γένει, ούτω ταπεινός είμι τη φρονήματι, ούτω δε σοφίας καρετής λελειμμένος, ώσθ' ειλόμην αν μάλλον εκστήναι τύχης, (πόντον γαρ εύρυν πλεϊν έφυν αμήχανος,) ή λαμπρά νύν μεν σχεϊν, έπειτα δε σκότον, κλέους τ’ έν ατμώ πνικτός έξολωλέναι. αλλ' ούτ' εμού δείσθ', εν θεώ πράσσοντες ευ, ούτ', ει δέοισθε, πόλλ' άν ωφελούμ' εγώ. δένδρου γαρ ήδη βλαστάνων τυραννικού καρπός πέφυγ’ όμοιος, δς χρόνο πέπων θρόνων πατρώων άξιος γενήσεται, ημίν τ' ανάσσων όλβιον στήσει βίον. τούτω δίδωμι πάνθ' ά νύν υμείς έμοί: κείνου γαρ έστι μακαρίας τύχης δόσεις γνώμης δ' έχoιμι μήπoθ' ως αποστερών. |