Jan. 23, 1646. AD JOANNEM ROUSIU M, OXONIENSIS ACADEMIA BIBLIOTHECARIUM. De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. G Strophe 1. EMELLE cultu fimplici gaudens liber, Munditiéque nitens non operosâ, Quam manus attulit Juvenilis olim, Sedula tamen haud nimii poetæ ; Dum vagus Aufonias nunc per umbras, Infons populi, barbitóque devius Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio Vicinis, & humum vix tetigit pede; Antiftrophe. Quis te, parve liber, quis te fratribus Subduxit reliquis dolo? Cum tu miffus ab urbe, Docto jugiter obfecrante amico, Illuftre tendebas iter Thamefis ad incunabula Cœrulei patris, U 4 Fontes ubi limpidi Aqnidum, thyafufque facer Orbi notus per immenfos Temporum lapfus redeunte cœlo, Celeberque futurus in ævum; Strophe 2. Modò quis deus, aut editus deo Jam penè totis finibus Angligenum; Immundafque volucres Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetrâ, Phinéamque abigat peftem procul amne Pegaféo. Antiftrophe. Quin tu, libelle, nuntii licet malâ Fide, vel ofcitantiâ Semel erraveris agmine fratrum, Seu quis te teneat specus. Seu qua te latebra, forfan unde vili 20 25 30 35 40 45 Strophe 3. Voluit reponi, quibus & ipfe præfidet Æternorum operum custos fidelis, Quàm cui præfuit Iön Clarus Erechtheides Opulenta dei per templa parentis Fulvofque tripodas, donaque Delphica, Ion Actæâ genitus Creusâ. Ergo tu vifere lucos Antiftrophe. Mufarum ibis amœnos, Diamque Phoebi rurfus ibis in domum, Oxoniâ quam valle colit Delo pofthabitâ, Bifidòque Parnaffi jugo : Ibis honeftus, Poftquam egregiam tu quoque fortem Nactus abis, dextri prece follicitatus amici. Authorum, Graiæ fimul & Latine Antiqua gentis lumina, & verum decus. 55 60 65 70 Epodos. Epodos. Vos tandem haud vacui mei labores, Quicquid hoc fterile fudit ingenium, Jam ferò placidam fperare jubeo Perfunctam invidiâ requiem, fedesque beatas Et tutela dabit folers Roüfi, 75 Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longê Turba legentum pravą faceffet At ultimi nepotes, Et cordatior ætas Judicia rebus æquiora forfitan Adhibebit integro finu. Tum livore fepulto, Si quid meremur fana pofteritas fciet 80 85 Ode tribus conftat Strophis, totidémque Antistrophis, unâ demum Epodo claufis, quas, tametfi omnes nec verfuum numero, nec certis ubique colis exactè refpondeant, ita tamen fecuimus, commodè legendi potiùs, quàm ad antiquos concinendi modos rationem fpectantes. Alioquin hoc génus rectiùs fortaffe dici monoftrophicum debuerat. Metra partim funt xarà σχέσιν, partim ἀπολελυμένα. Phaleucia quæ funt Spondæum tertio loco bis admittunt, quod idem in fecundo loco Catullus ad libitum fecit. Ad Ad CHRISTINAM Suecorum Reginam nomine Cromwelli *. BEllipotens Virgo, feptem Regina Trionum, Christina, Arctoï lucida ftella poli, Cernis quas merui dura sub casside rugas, TRANSLATION, from TOLAND's Life of MILTON. B RIGHT martial maid, queen of the frozen zone, The northern pole fupports thy fhining throne; Behold what furrows age and steel can plow, The helmet's weight opprefs'd this wrinkled brow. Through fate's untrodden paths I move, my hands Still act my free-born people's bold commands: Yet this stern shade to you submits his frowns, Nor are thefe looks always fevere to crowns. These verses were fent to Christina Queen of Sweden with Cromwell's picture, and are by some ascribed to Andrew Marvel, as by others to Milton: but I fhould rather think they were Milton's, being more within his province as Latin Secretary. A FRAG. |